استرس را سرجایش بگذارید. استرس بخشی جدانشدنی از زندگی است. اینکه چطور با آن کنار بیایید، بر هر رو وجه روحی و جسمی شما تأثیر می‌گذارد. در اینجا ۱۰ راهکار برای کاهش استرس به شما پیشنهاد می‌کنیم.

۱-    آدامس بجوید

احساس سرگردانی می‌کنید؟ یک آدامس بخورید. مطالعات نشان می‌دهند که جویدن آدامس، می‌تواند هم استرس و هم اضطراب را برطرف کند. شاید به این خاطر است که حرکات ریتمیک جویدن به افزایش خونرسانی به مغز کمک می‌کند. برخی هم معتقدند که این طعم و بوی آدامس است که باعث تحریک واکنش آرامش‌پذیری می‌شود.

۲-    بیرون بروید

گذراندن وقت در خارج از خانه، پادزهر استرس است. مطالعات نشان می‌دهند که کمی قدم زدن در هوای آزاد حتی اگر شده تا سر کوچه، می‌تواند روحیه را تقویت کند. منظور این نیست که طبیعت‌گردی باعث آرامش می‌شود، درواقع بیرون رفتن از خانه به معنای تحرک و فعالیت است.

۳-    لبخند بزنید

یک ضرب‌المثل قدیمی وجود دارد که می‌گوید «بخور و دم نزن». زمانی که استرس دارید، لبخند زدن کار مشکل و بی‌معنایی است اما باعث می‌شود در عضلات صورت تنش ایجاد شود و استرس کاهش یابد. لبخند اگر واقعی باشد و باعث انقباض عضلات دور دهان و اطراف چشم شود، از بین برنده استرس است. به علاوه، لبخند می‌تواند به افزایش ضربان قلب کمک کند و اجازه دهد شرایط استرس‌زا راحت‌تر بگذرد.

۴-    اسطوخودوس ببویید

برخی رایحه‌ها، می‌توانند باعث تحریک آرامش شوند. براساس مطالعه‌ای که بر روی برخی پرستاران انجام شد، افرادی که ویال حاوی روغن اسطوخودوس بر روی لباسشان چسبانده بودند، بیشتر از بقیه احساس آرامش داشتند. اسطوخودوس یا لاوندر می‌تواند اثر داروهای ضداضطراب و مسکن‌ها را بیشتر کند. اگر از این دست داروها استفاده می‌کنید، برای استفاده از روغن اسطوخودوس با پزشک مشورت کنید.

۵-    به موسیقی گوش دهید

اگر مجبور هستید در طول روز با شرایط استرس‌زا فراوانی روبه‌رو شوید، گوش دادن به موسیقی می‌تواند شما را آرام کند. هنگام گوش دادن به موسیقی، سطح کورتیزول (هورمون استرس) در خون پایین می‌آید.

۶-    تمرین تنفس

تمرین‌های نفس کشیدن، باعث توقف سریع استرس می‌شوند. تمرکز بر طریقه نفس کشیدن، حواس را از افکار استرس‌زا پرت می‌کند و به سمت دقت بر روی نفس کشیدن می‌برد. به منظور انجام این تمرین، از طریق بینی‌تان به آرامی نفسی عمیق بکشید و اجازه دهید تا ریه‌هایتان کاملا پر شوند، سپس هوا را با همان سرعتی که فرو بردید، بیرون بدهید. انجام حداقل ۱۰ دقیقه از این تمرین می‌تواند کاملا استرس را از بین ببرد.

۷-    با خودتان مهربان باشید

همه ما گاهی در ذهنمان با خود صحبت می‌کنیم اما معمولا نه به صورت مهربانانه. مهربان بودن با خود کمک می‌کند تا با حفظ آرامش، تصمیمات درستی بگیرید و راه حل‌های مؤثری پیدا کنید. زمانی که با مشکلی روبه‌رو می‌شوید سعی کنید به همان صورتی که با دوستتان صحبت می‌کنید و به او آرامش می‌دهید با خودتان صحبت کنید. به خودتان بگویید، “مشکلی نیست من می‌توانم حلش کنم”.

۸-    بنویسید

یک سررسید باطله بردارید و هر مشکلی که باعث ایجاد استرس در شما می‌شود را یادداشت کنید. این کار به شما کمک می‌کند احساس آرامش بیشتری کنید و به راه حلی برسید که تا به حال به ذهنتان خطور نکرده بود. می‌توانید در صفحه یادداشت موبایل خود یا حتی فایلی در کامپیورتان این موارد را یادداشت کنید فقط کافیست با خود صادق باشید و همه چیز را بنویسید تا نتیجه بهتری بگیرید.

۹-    با یک دوست صحبت کنید

حمایت عاطفی دیگران، یک مسکن بزرگ استرس است. زمانی که استرس دارید، سعی کنید نزد دوست یا کسی که دوستش دارید بروید. همدردی دیگران می‌تواند به شما کمک کند تا کم‌تر احساس تنهایی کنید.

۱۰- ورزش کنید

ورزش به روش‌های مختلفی به روحیه نفع می‌رساند. فعالیت‌های فیزیکی، ذهن را از نگرانی‌های روزانه دور می‌کنند. ورزش همچنین باعث آزاد شدن اندروفین نیز در بدن می‌شود. ورزش به هر صورتی که باشد، چه کار با وسیله‌های بدن‌سازی باشد و چه پیاده‌روی طولانی‌مدت باشد، باعث کاهش استرس و اضطراب می‌شود.

۱۰روش جالب برای کاهش استرس!/ آدامس بجوید و لبخند بزنید

شروع دوران مدرسه، اولین رویداد مهم در زندگی بسیاری از کودکان محسوب می‌شود و مرحله‌ای است که به‌طور طبیعی اضطراب و استرس نسبتا زیادی را در خود کودکان و والدین آنان به‌وجود می‌آورد. دکتر میت فرین (روان‌پزشک کودکان و نوجوانان) معتقد است که آماده‌سازی کودکان از منظر عاطفی قبل از شروع مدرسه واقعا مهم است و امکان لذت بردن از مدرسه را در این دوران پایه‌ای برای آنان فراهم می‌کند. این متخصص، راه‌های زیر را در راستای راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای کودکان پیشنهاد می‌دهد.

تنظیم روال زندگی دانش‌آموز

شکل‌گیری یک روال منظم و برنامه‌ریزی‌شده قبل از شروع مدرسه در زندگی دانش‌آموز، واقعا به راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای والدین و خود کودک کمک می‌کند. این روال باید شامل چنین مواردی باشد: تنظیم ساعت بیدارباش، لباس پوشیدن بدون کمک والدین، تنظیم ساعات وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها. خرید لباس فُرم مدرسه با مشارکت دانش‌آموز نیز می‌تواند راه مناسبی برای زمینه‌سازی شروع مدرسه در زندگی او باشد. البته روندهای خرید لباس فُرم یا محصولات مورد نیاز مختلف باید به یک تجربه خاص و هیجان‌انگیز تبدیل شوند تا تاثیر مثبتی بر ذهن کودک بگذارند.

تشویق دانش‌آموز به مستقل شدن

هر پدر یا مادری به همان اندازه که باید آسایش و امنیت فرزندش را تامین کند، باید او را به سمت مستقل شدن و تقویت انعطاف‌پذیری در شرایط مختلف هدایت کند. بنابراین، والدین باید دانش‌آموز را به انجام دادن این کارهای روزمره با اتکای به خودش تشویق کنند: معرفی کردن خود به افراد جدید، درخواست کمک از دیگران، مدیریت وضع لباس‌ها و کفش‌ها، بسته‌بندی کیف و خوراکی‌ها بدون کمک والدین و… .

تقویت نگرش‌های مثبت در دانش‌آموز

دانش‌آموز باید با هیجان و نگرشی کاملا مثبت، به‌سوی تجربه‌های جدید برود. بنابراین، والدین باید فضای خانه را به‌سمت بررسی و ارزیابی اولیه روزهای مدرسه بکشانند، بدون این‌که استرس و اضطراب در دانش‌آموز ایجاد کنند. تهیه غذاهای مورد علاقه یا تفریح‌های مورد علاقه دانش‌آموز در روزهای اولیه مدرسه می‌تواند ذهن او را از مشکلات دور نگه دارد. راهنمایی کردن دانش‌آموز با رویکرد مثبت و همراه با محبت، انگیزه او را برای مقابله با مشکلات احتمالی افزایش می‌دهد.

برطرف کردن ترس‌ها و نگرانی‌های دانش‌آموز

این‌که والدین در اولین مواجهه با نگرانی‌ها و ترس‌های دانش‌آموز، همه تصورات او را انکار کنند، اصلا کار درستی نیست. درواقع، ‌والدین باید به دانش‌آموز اجازه بدهند تا تمامی سوالات در ذهنش را به بیان دربیاورد و بعد با روی گشوده، برای همه این سوال‌ها پاسخی ارائه کنند. متخصصان هم تایید کرده‌اند که علت‌های زیادی برای شکل‌گیری نگرانی در کودکان در روزهای اولیه مدرسه وجود دارند. بیشتر اضطراب‌ها و ترس‌های ناشی از مدرسه،‌ معمولا همان مشکلاتی هستند که از نظر بزرگسالان واقعا احمقانه و بی‌اهمیت تلقی می‌شوند.

کمک به دانش‌آموز در بیان اضطراب‌ها

والدین باید فضای راحت و مناسب فراهم کنند تا دانش‌آموز بتواند نگرانی‌ها و اضطراب‌های خودش را بیان کند. بنابراین، فرصت دادن به دانش‌آموزان برای ابزاز احساسات و نگرانی‌های درونی‌شان نسبت به مدرسه کاملا کار درستی است. والدین می‌توانند با شوخی کردن و به خنده واداشتن فرزندشان، تصورات عجیب‌وغریب را در ذهن او از بین ببرند.

اهمیت توجه والدین به نشانه‌های خاص

در بیشتر موارد، دانش‌آموزان پس از چند هفته اول خودشان را با روند مدرسه وفق می‌دهند و دوست‌های زیادی پیدا می‌کنند. با این‌حال، روند سازگاری در بعضی از دانش‌آموزان شکل نمی‌گیرد و ناراحتی آنان به مشکلات دیگری مانند اختلال در روند یادگیری مطالب درسی یا مواجهه با زورگویی دانش‌آموزان دیگر مرتبط می‌شود.

چطور اضطراب کودکان را در روزهای اول مدرسه کم کنیم؟

پدرها و مادرها در روزهای باقی‌مانده تا شروع مدرسه، بیشتر از هر چیزی به تهیه وسایل و ابزارهای مورد نیاز برای فرزندشان اهمیت می‌دهند. با این‌حال، اگر فرزندتان در سال‌های نوجوانی قرار دارد، باید بدانید که بخشی از مهم‌ترین تغییرات مربوط به او را مسائل دهان و دندان تشکیل می‌دهند. طبق گزارش انجمن ارتودنسی بریتانیا (BOS)، بیش از ۹۰ درصد از افراد نیازمند به ارتودنسی، نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند.

احتمالا بعد از دانستن این موضوع می‌پرسید که چه زمانی باید فرزندتان را نزد دندان‌پزشک ببرید؟ و این‌که چه گزینه‌هایی در دسترس فرزند شما قرار دارند؟‌ دکتر آنتونی لام (متخصص ارتودنسی)، به این سوال‌ها پاسخ می‌دهد.

این متخصص می‌گوید: «اکثر کودکان بین ۱۱ تا ۱۴ سالگی، با توجه به تکامل دندان‌ها، به براکت‌های ارتودنسی نیاز پیدا می‌کنند. بنابراین، توصیه می‌شود که بلافاصله بعد از ریختن همه دندان‌های شیری فرزندتان (حدودا ۱۲ سالگی)، او را نزد متخصص ارتودنسی ببرید. با این‌حال، همه کودکان در این مورد با هم یکسان نیستند. بعضی از دندان‌پزشکان معتقدند که افراد از همان دوران کودکی باید هر ۶ ماه،‌ حداقل یک بار به دندان‌پزشک مراجعه کنند».

نشانه‌هایی که باید به آن‌ها توجه کرد

مواجهه با این نشانه‌های رایج در کودکان کوچک‌تر (تقریبا ۷ تا ۱۰ ساله)، یعنی فرزند شما احتمالا به ارتودنسی نیاز دارد: مکیدن انگشست شست، جلورفتگی فک بالایی یا جلوآمدگی بیش از حد دندان‌های فوقانی. به همین دلیل، دکتر لام می‌گوید که بازداشتن کودکان از مکیدن انگشست شست واقعا ضرورت دارد.

دکتر لام می‌گوید: «واضح‌ترین علائمی که نیاز فرزند شما به براکت ارتودنسی را نشان می‌دهند،‌ جلو بودن دندان‌های پایینی نسبت به فک یا underbite و جلو بودن دندان‌های بالایی نسبت به فک یا overbite است. فشردگی غیرعادی دندان‌ها و کج‌شدگی دندان نیز از همین علائم هستند. این مشکلات واقعا رایج محسوب می‌شوند و در صورت عدم درمان، عوارض متعددی را با پیامدهای متوسط یا شدید در بر خواهند داشت».

این متخصص می‌افزاید: «با این‌حال، بعضی از نشانه‌ها نیز آشکار نیستند و ممکن است که دلایل پزشکی داشته باشند. اگر فرزندتان در جویدن یا گاز گرفتن تکه‌های غذا با مشکل مواجه است، یا حالت فکش موقع غذا خوردن تغییر می‌کند، باید از براکت ارتودنسی استفاده کند. جای‌گیری نامناسب و غیرصحیح فک می‌تواند به مشکلاتی مانند سردرد، ‌اختلال در جویدن، اختلال‌های گفتاری و حتی اختلال‌های دردناک مفصل فک منجر شود. هر کدام از این مشکلات واقعا می‌توانند عملکرد تحصیلی فرزندتان را در مدرسه مختل کنند».

براکت‌های ارتودنسی: نکات مهم

دلایل زیادی وجود دارند که اهمیت و فواید استفاده از براکت‌های ارتودنسی را نشان می‌دهند. ساده‌ترین و اولین دلیل، ‌تقویت بهداشت دهان و دندان است. به‌علاوه، براکت‌های ارتودنسی می‌توانند تاثیر زیادی بر اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس کودکان و نوجوانان باقی بگذارند که در دوران مدرسه واقعا اهمیت ویژه‌ای دارند.

بعضی از افراد، ارتودنسی را به یک موضوع مربوط به زیبایی محدود می‌کنند، ‌درحالی که جنبه‌های پزشکی و غیرزیبایی ارتودنسی واقعا بر جنبه‌های زیبایی آن ارجحیت دارند. بنابراین، والدین نیز باید اهمیت ارتودنسی را به‌عنوان کاری که سلامت جسمی و روانی فرزندشان را تقویت می‌کند، درک کنند و این کار را واقعا در زندگی فرزندشان جدی بگیرند.

اگرچه این مساله کاملا به شرایط هر فرد و عمق مشکلات او بستگی دارد، اما میانگین دوره درمان ارتودنسی بین ۱۲ تا ۲۴ ماه است. بعضی از کودکان پس از پایان دوره ارتودنسی، هنوز به استفاده از محافظ‌های قابل جداسازی نیاز دارند تا مانع از حرکت دندان‌ها شوند.

لزوم چکاپ دندان‌ها پیش از رفتن به مدرسه!

شروع دوران مدرسه، اولین رویداد مهم در زندگی بسیاری از کودکان محسوب می‌شود و مرحله‌ای است که به‌طور طبیعی اضطراب و استرس نسبتا زیادی را در خود کودکان و والدین آنان به‌وجود می‌آورد. دکتر میت فرین (روان‌پزشک کودکان و نوجوانان) معتقد است که آماده‌سازی کودکان از منظر عاطفی قبل از شروع مدرسه واقعا مهم است و امکان لذت بردن از مدرسه را در این دوران پایه‌ای برای آنان فراهم می‌کند. این متخصص، راه‌های زیر را در راستای راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای کودکان پیشنهاد می‌دهد.

تسهیل کردن برقراری پیوند با محیط جدید (مدرسه)

توصیه می‌شود که کودکان قبل از شروع مدرسه، تصورات روشنی درباره محیط مدرسه به دست بیاورند، خصوصا اگر به مدرسه کاملا جدیدی می‌روند. خوش‌بختانه، بسیاری از مدرسه‌ها پیش از آغاز سال تحصیلی، امکان مراجعه و بازدید را برای والدین و کودکان فراهم می‌کنند. این کار به کودکان اجازه می‌دهد تا کلاس درس، زمین بازی، مسئولان مدرسه و… را از نزدیک ببیند. اگر چنین امکانی فراهم نبود، والدین باید با کودک در مورد تصوراتش درباره مدرسه صحبت کنند.

تسهیل برقراری پیوند با معلم

معلم، فردی است که یکی از حاشیه‌های امن را برای کودک در مدرسه ایجاد می‌کند. اگر کودکان بتوانند فرصتی برای دیدار با معلم آینده‌شان به‌دست بیاورند و با چهره او آشنا شوند،‌ اضطراب اولیه‌شان تا حدود زیادی کاهش می‌یابد. برقراری رابطه مناسب و صمیمی بین والدین و معلم نیز واقعا موثر است، چون معلم‌ها براساس تجربه، اطلاعات زیادی درباره نگرانی‌ها و اضطراب‌های کودکان در مدرسه دارند. توجه داشته باشید که معلم می‌تواند روند پیشرفت یا عدم پیشرفت دانش‌آموزان را در عملکردهای اجتماعی نیز تحت نظر بگیرد و مشکلات احتمالی آنان را شناسایی کند.

تسهیل برقراری پیوند با کودکان دیگر

برقراری پیوند مناسب با کودکان دیگر، خصوصا همکلاسی‌ها، ‌واقعا برای همه کودکان ضروری است. بنابراین، ‌والدین باید فرزندشان را به ایجاد دوستی با کودکان دیگر و بازی کردن با آنان تشویق کنند. والدین می‌توانند با انجام دادن بازی‌های گروهی و اشتراکی با فرزندشان پیش از شروع مدرسه، این روند را برای آنان راحت‌تر کنند. این کار، بازی‌های زیادی را هم به کودکان یاد می‌دهد و اعتمادبه‌نفس آنان در بازی‌ها را بیشتر می‌کند.

در کنار پیشرفت‌های تحصیلی، رفاه فردی کودک و جنبه‌های اجتماعی مدرسه هم اهمیت خاصی دارند. بازی‌های خانگی هدف‌مند با همکلاسی‌ها (مثل درست کردن پیتزا یا فعالیت‌های دیگر) یا رفتن به پیک‌نیک با نظارت والدین،‌ راه مناسبی برای شکل‌گیری دوستی عمیق‌تر و بهتر در بین کودکان هستند.

حفظ پیوند با خانه در طول روزهای اولیه مدرسه

چیزهایی که خانه و والدین را به یاد کودک می‌آورند،‌ اضطراب او را تسکین می‌دهند و در او انگیزه ایجاد می‌کنند. به همراه داشتن عکس اعضای خانواده یا اسباب‌بازی‌های کوچک (با هماهنگی مسئولان مدرسه)، راه‌های خوبی برای حفظ رابطه کودک با خانه در روزهای اولیه مدرسه هستند. والدین باید به کودک بگویند که در ساعات مدرسه به او فکر می‌کنند و اگر مشکلی پیش بیاید، سریعا خودشان را به مدرسه می‌رسانند.

چطور روزهای اول مدرسه را برای دانش‌آموزان ساده‌تر کنیم؟!

شاید باورتان نشود اما بیشتر افراد، مبتلا به تبخال تناسلی هستند! طبق آمار به‌دست آمده در این زمینه، از هر ۶ نفر۱ نفر دچار تبخال تناسلی است. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که تخمین‌زده می‌شود ۶۷ درصد از مردم جهان مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) یا همان ویروس هرپس سیمپلکس ۱ که یکی از مهم‌ترین ویروس‌های بیماری‌زای انسانی است، هستند. این ویروس می‌تواند باعث انواع عفونت‌ها، تبخال‌های دهانی و البته تبخال تناسلی بشود.

تبخال تناسلی، آنقدرها هم که فکر می‌کنید بد نیست

خبر خوب این است که این روزها درمان تبخال تناسلی امری ناممکن و محال نیست. اگرچه هنگام شیوع این بیماری احساس درد می‌کنید اما این نوع تبخال باعث صدمات جدی جسمی نمی‌شود و ممکن است سال‌ها بدون هیچ گونه اثرجانبی ادامه پیدا کند. حقیقت این است که بسیاری از افراد بدون اینکه حتی خود بدانند به این عارضه مبتلا هستند.

تشخیص و شیوع بیماری

تشخیص علائم این بیماری در ابتدای شیوع آن می‌تواند کمی سخت باشد. در واقع ممکن است اصلا هیچ نشانه خاصی وجود نداشته باشد. تنها، نشانه‌‌هایی غیر معمول شبیه به حالت‌هایسرماخوردگی، خارش، احساس سوزش، درد عضلات و دردهای عصبی.

مراحل اولیه و نهانی

بیماری ویروس هرپس می‌تواند به شکل خفته و یا غیر فعال در بدن شما وجود داشته باشد. اگر با انجام آزمایش خون مشخص شد که شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) و یا نوع۲ هستید و در بدن‌تان پادتن‌هایی موجود است، احتمالا در گذشته به این عفونت مبتلا شده‌اید و بدن‌تان به طور خودکار در حال تولید پادتن‌هایی برای مبارزه با این عفونت است. در این حالت، ویروس در اعصاب باقی می‌ماند و شیوع پیدا نمی‌کند مگر اینکه سیستم ایمنی بدن در مواجهه با استرس یا سایر عوامل بیماری‌زا دچار این عارضه شود.

عفونت طولانی مدت به معنای شیوع بیماری نیست

این یک قانون کلی است! اولین باری که دچار تبخال ناحیه تناسلی می‌شوید، بدترین و وخیم‌ترین حالت ممکن است. البته خوب است به خاطر داشته باشید بدن هر شخص و عملکرد سیستم ایمنی آن با سایر افراد متفاوت است. همیشه احتمال اینکه یک فرد دچار بروز این عارضه نشود وجود دارد و گاه ممکن است در بعضی اشخاص نشانه‌های این بیماری مزمن به دفعات دیده شود.

راه‌های انتقال ویروس

همانطور که پیش‌تر هم گفته شد، تماس با یک فرد حامل ویروس می‌تواند عامل انتقال و ابتلای به تبخال تناسلی باشد. چه از راه خون و یا سایر موارد، اگر شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) باشید ممکن است با دهان خود در حین یک مکالمه عادی و یا یک سرفه ناشی از سرماخوردگی و یا با سهیم شدن یک نوشیدنی معمولی ویروس را به فرد دیگری منتقل کنید. ویروس هرپس حتی می‌تواند از راه پوست هم انتقال پیدا کند. بدیهی است که رابطه زناشویی، یکی از اصلی‌ترین عوامل انتقال این ویروس است.

آنچه درباره تبخال تناسلی نمی‌دانستید!

اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، ۶۵ سال به بالا هستند. اما این امکان وجود دارد که آلزایمر در جوانی هم اتفاق بیفتد. حدود ۵ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر، علایم بیماری را در ۳۰، ۴۰ و ۵۰ سالگی نشان داده‌اند. به این موارد، آلزایمر زودرس گفته می‌شود. افرادی که به آلزایمر مبتلا هستند، معمولا مدت زمان زیادی را بدون تشخیص دقیق بیماری با آن گذرانده‌اند. به همین خاطر پزشکان در دوران میانسالی آن را آلزایمر تشخیص نمی‌دهند و تصور می‌کنند علایم آن، مانند فراموشی فقط ناشی از استرس است. آلزایمر زودرس می‌تواند ژنتیکی باشد. با این مقدمه، در ادامه مطلب بیشتر با باورهای نادرست درباره آلزایمر آشنا می شویم.

باور نادرست: علایم آلزایمر، بخشی از دوران سالمندی هستند

برخی از فراموشی‌ها مربوط به دوران سالمندی هستند. اما علایم آلزایمر مانند فراموشی‌ای که کارهای روزمره زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد بخشی از نشانه‌های سالمندی نیست. اینکه گاهی فراموش کنید که کلیدهایتان را کجا گذاشته‌اید طبیعی است. اما اینکه مسیر هر روزه‌تان را گم کنید یا به یاد نیاورید که در چه فصلی هستیم، مشکل جدی‌تری است. همانطور که فراموشکاری می‌تواند با افزایش سن بیشتر شود، آلزایمر نیز در مغز اثر تخریبی پیش‌رونده دارد. هرچه بیماری بدتر می‌شود، توان فکر کردن، خوردن، صحبت کردن و بیشتر را از فرد می‌گیرد. بنابراین اگر ذهنتان به تیزی گذشته نیست، به این معنا نیست که آلزایمر دارید.

باور نادرست: آلزایمر منجر به مرگ نمی‌شود

متأسفانه، آلزایمر، ششمین عامل مرگ و میر در آمریکا است. اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، فقط ۸ تا ۱۰ سال پس از تشخیص بیماری عمر می‌کنند. آن‌ها به تدریج فراموش می‌کنند چطور بیاشامند، بخورند و حتی ببلعند که همین امر منجر به نرسیدن مواد مغذی به بدنشان می‌شود. حتی ممکن است دچار مشکلات تنفسی شوند. باور نادرست: درمان‌هایی وجود دارند که از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کنند درحالیکه روش‌هایی برای پیشگیری از پیشرفت علایم آلزایمر وجود دارد، اما هیچ راه درمانی برای متوقف یا کند کردن روند بیماری وجود ندارد. پزشکان درباره مکمل‌های دارویی و رژیم‌های غذایی که ادعای درمان بیماری را دارند هشدار می‌دهند. هیچ مدرکی دال بر صحت این ادعاها وجود ندارد. فقط ۵ دارو از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان علایم آلزایمر تأیید شده است: دونپزیل(donepezil)، گالانتامین(galantamine)، ممانتین(memantine)،ریواستیگمین(rivastigmine) و تاکرین(tacrine). این داروها می‌توانند به افزایش حافظه، بهبود قدرت تکلم و بهبود برخی مشکلات رفتاری کمک کنند اما باز هم در همه افراد مؤثر نیستند.

باور نادرست: آلزایمر بر اثر قرار گرفتن در معرض آلومینویم، پرکرده نقره‌ای دندان، واکسن آنفلوانزا و آسپارتام رخ می‌دهد

شاید شنیده باشید که استفاده از قابلمه آلومینیومی، نوشیدن از قوطی کنسرو، مصرف شیرین‌کننده‌ مصنوعی آسپارتام، پر کردن دندان با مواد نقره‌ای و حتی تزریق واکسن آنفلوانزا باعث ابتلا به آلزایمر می‌شوند. اما هیچ دلیل علمی این ادعاها را ثابت نمی‌کند. دانشمندان درباره عامل اصلی بیماری آلزایمر مطمئن نیستند و معتقدند که به احتمال زیاد، فاکتورهای مختلفی از قبیل ژنتیک، محیط و سبک زندگی در بروز این بیماری دخیل هستند. اما همه پزشکان و متخصصان مطمئن هستند که رژیم غذایی سالم، ورزش، اجتماعی بودن و انجام کارهای چالش‌برانگیز برای مغز می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهند.

باورهای نادرست درباره آلزایمر/ به بهانه ۳۱ شهریور، روز جهانی آلزایمر

حتما بارها و بارها درباره مزایای شیر مادر برای نوزاد شنیده‌اید. اما بد نیست بدانید که شیردهی به سلامت طولانی‌مدت خود مادر هم کمک می‌کند. براساس آخرین مطالعات منتشر شده در مجله مؤسسه قلب آمریکا، شیردهی به نوزاد می‌تواند شانس بروز حمله قلبی و سکته مغزی را در آینده در مادر کاهش دهد.

در مطالعات چینی هم مشخص شد که زنان شیرده، ۱۰ درصد کمتر از دیگر زنان به مشکلات قلبی یا سکته دچار می‌شوند. تاکنون مزایای کوتاه‌مدت شیردهی برای مادر که مربوط به سلامت قلب می‌شوند مانند کمک به کاهش وزن و کاهش کلسترول شناخته شده بود اما مزایای درازمدت آن برای سیستم قلبی-عروقی مشخص نبود. دانشگاه آکسفورد، دانشگاه پکن و آکادمی علوم پزشکی چین، با همکاری یکدیگر، مطالعه‌ای بر روی ۲۸۹ هزار و ۵۷۳ زن چینی با میانگین سنی ۵۱ سال انجام دادند. تقریبا اکثر این زنان، زمانی که مادر شدند به هیچ یک از بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا نبودند.

اما پس از ۸ سال بررسی، ۱۶ هزار و ۶۷۱ مورد به بیماری کرونری قلب که شامل حمله قلبی هم می‌شود و ۲۳ هزار و ۹۸۳ نفر به سکته مغزی دچار شدند. مادرانی که خودشان به نوزادشان شیر می‌دادند، نسبت به مادران دیگر، ۹ درصد کمتر با مشکلات قلبی و ۸ درصد کمتر با سکته مغزی روبه‌رو شدند. همچنین مادرانی که به مدت ۲ سال یا بیشتر به نوزادشان شیر دادند، ۱۸ درصد کمتر با خطر مشکلات قلبی و ۱۷ درصد کمتر با خطر سکته مغزی روبه‌رو شدند. محققان در این مطالعه، دیگر فاکتورهای بروز مشکلات قلبی-عروقی مانند سیگار، چاقی و دیابت را نیز مد نظر داشتند. یافته‌ها می‌تواند زنان را تشویق به شیردهی حتی برای منفعت خودشان کند. به توصیه سازمان بهداشت جهانی، بهتر است مادران نوزادانشان را به ویژه در شش ماه اول زندگی از شیر خود تغذیه کنند.

اگرچه اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر روز به روز از سوی مادران بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما لازم است که سیاست‌گذاران نیز متعهد شوند تا استراتژی‌هایی را در نظام سلامت و بهداشت پیاده کنند و با فرهنگ‌سازی در جامعه، محیط کار و حتی خانواده، افراد را به حمایت از زنان شیرده تشویق کنند.

شیردهی خطر سکته قلبی و مغزی را در مادران کاهش می‌دهد

اگر شما هم با مشکلات خواب شبانه دست و پنجه نرم می‌کنید باید بدانید که تنها نیستید. تخمین زده می‌شود تقریبا ۳۹ درصد از بزرگسالان بریتانیایی با مشکلات خواب شبانه درگیر هستند و بسیاری از آن‌ها کمتر از ۷ ساعت در طول شب می‌خوابند. به‌طور ذاتی و طبیعی خواب، لازمه سلامتی است. بنابراین، بسیار مهم است تا جایی که می‌توانیم با استفاده از یک عادت سالم و درست، خوب و به اندازه بخوابیم. اگر نمی‌دانید از کجا و چطور شروع کنید، خوشبختانه، پروفسور ( Matthew Walker) یک متخصص عصب‌شناسی، توصیه‌های لازم در این زمینه را انجام داده‌است.

در ادامه با ۴ روش موثر برای خواب خوب و الگوهای صحیح رفتاری آشنا می‌شویم:

مدام ساعت‌تان را اسنوز نکنید

فرض کنید ساعت‌ خود را روی ۶:۳۰ دقیقه صبح تنظیم کرده‌اید و حالا ساعت ۶:۵۰ دقیقه است و شما مدام دکمه اسنوز (وقفه‌های کوتاه زنگ ساعت) ساعت‌تان را برای هر ۵ دقیقه فشار داده‌اید. اگرچه وسوسه برانگیز است اما انجامش ندهید. به وسیله اسنوز ساعت، با گذشت هر فاصله زمانی باعث آسیب مداوم به دستگاه قلب و عروقی خود می‌شوید و تکرار این کار، حداقل برای ۵ بار در هفته و در طول زندگی کاری‌ شما می‌تواند موجب صدمات بسیاری برای قلب و سیستم عصبی‌تان شود. پس بهتر است عادت کنیم تا با اولین زنگ از خواب بیدار شویم.

کافئین نخورید

بنا به گفتهپروفسور Matthew Walker، نقش اصلی در احساس خواب‌آلودگی و خوابیدن ما را ترکیبی شیمیایی به نام آدنوزین به عهده دارد. زمانی که میزان این ماده شیمیایی به بالاترین حد خود می‌رسد ( معمولا بعد از ۱۲ تا ۱۶ ساعت بیداری) ما به شدت احساس خواب‌آلودگی می‌کنیم. پروفسور  Matthew Walker اضافه می‌کند، شما می‌توانید با مصرف کافئین  احساس نیاز به خواب را از بین ببرید و تنها ظرف نیم ساعت پس از مصرف کافئین و به محض اثربخشی این ماده متوجه تاثیر به سزای آن در خواب بشوید. با توجه به عملکرد کبد و آنزیمی به نام سیتوکروم تاثیر مصرف کافئین ۵ تا ۷ ساعت بعد از استفاده هم باقی می‌ماند. نکته مهم اینکه: دفع کافئین برای افراد مسن سخت‌تر هم می‌شود. لازم است بدانید، این موضوع به معنای قطع کامل مصرف کافئین نیست، حتی نوشیدن یک فنجان چای و یا قهوه بدون کافئین هم حاوی یک سوم کافئین معمولی است. پس، از خوردن بیش از حد نوشیدنی‌های بدون کافئین به ویژه قبل از خواب دوری کنید.

زیاد چرت نزنید

شاید خوش‌شانس به نظر برسید اگر در طول یک روز کاری زمانی برای یک چرت کوتاه پیدا کنید. اگر‌چه این کار می‌تواند برای تمرکز و تمدد اعصاب گزینه مناسبی باشد اما نمی‌تواند باعث عملکرد بهتر مغز برای ‌ بازیابی اطلاعات، حافظه و تصمیم‌گیری درست شود. پس اگر شما هم دچار اختلالات خواب هستید از چرت‌زدن‌های در طول روز پرهیز کنید.

خواب را فدای ورزش نکنید

اگر شب گذشته خواب خوبی نداشته‌اید و یا دیر خوابیده‌اید، بهتر است ورزش کردنِ صبح خیلی زود را فراموش کنید. در این شرایط ورزش گزینه‌ای مناسب برای حفظ سلامتی‌تان نخواهد بود. تحقیقات نشان می‌دهد مراحل پایانی خواب صبح‌گاهی برای سلامت و عملکرد یکپارچه بدن و در نتیجه کارآیی بهتر آن در روز بعد بسیار ضروری و حائز اهمیت است. پس به صدای بدن‌تان گوش دهید اگر با بیداری زود هنگام احساس گیجی و بی‌حالی می‌کنید، ورزش نکنید و به جای آن کمی بیشتر بخوابید و استراحت کنید.

۴ توصیه کاربردی برای داشتن خواب بهتر/ صبح‌ها ساعت‌ خود را اسنوز نکنید!

نشستن طولانی‌مدت پشت میز، باعث ابتلا به دردهای موضعی در ناحیه کمر، پاها و عضلات میان‌تنه می‌شود. انجام این حرکت ورزشی برای تقویت عضلات پایین‌تنه و میان‌تنه، پیشگیری از ورم پا و ابتلا به واریس در کارمندان و افرادی که بیش از حد پشت میز می‌نشینند، بسیار مفید است.   روی صندلی بنشینید و کمرتان را کاملا به پشتی صندلی تکیه بدهید. پای راست خود را کاملا صاف کنید. به‌طوری که باسن و کف پا در یک خط قرار بگیرند. ۲ ثانیه در این حالت بمانید و ۱۵ مرتبه این حرکت را تکرار کنید. سپس، این نرمش را روی پای چپ هم انجام دهید.

یک حرکت ورزشی برای پشتِ میزنشین‌ها