التیام یافتن آسیب‌ها و بهبودی صدمات همیشه به زمان نیاز دارد، اما ما می‌توانیم که زمان مورد نیاز برای التیام و بهبودی را براساس بافت درگیرشده تخمین بزنیم. با این‌حال، قابلیت ذاتی بعضی از افراد برای التیام و بهبودی تحت تاثیر مجموعه‌ای از عوامل دیگر قرار می‌گیرد که هر کدام می‌توانند بر ظرفیت‌های بدن در این راستا تاثیر بگذارند. اگر می‌خواهید بدانید که چرا آسیب یا جراحت در بدن‌تان سریعا بهبود پیدا نمی‌کند یا بعضا برای همیشه ماندگار می‌شود، بهتر است به نکات زیر توجه کنید.

سیستم ایمنی شما با اختلال مواجه است

هرچه وضعیت سیستم ایمنی بدن بهتر باشد، عملکرد آن نیز موثرتر و قوی‌تر خواهد بود. فرآیند بهبودی و التیام بافت‌های بدن واقعا پیچیده است، چون سلول‌های ایمنی مختلفی در قسمت‌های متفاوت هر بافت وجود دارند. در این‌جا قصد نداریم که شما را با جزئیات درگیر کنیم، اما باید بدانید که ترمیم بافت آسیب‌دیده اساسا با واکنش سیستم ایمنی شروع می‌شود.

اگر سیستم ایمنی با اختلال مواجه باشد، واکنش ضروری‌اش نسبت برای شروع التیام و بهبودی جراحت‌ها نیز به تاخیر می‌افتد. پس تقویت سیستم ایمنی، اساسا یکی از راه‌های مهم برای تسریع در زمان‌بندی بهبودی است. سبزی‌های برگ سبز تیره و توت‌های رنگی، از منابع فوق‌العاده قوی برای تقویت سیستم ایمنی بدن هستند.

انتخاب‌های ناسالمی دارید

افرادی که این ویژگی‌ها را دارند، اساسا روند بهبودی و التیام را سریع‌تر طی می‌کنند: سبک زندگی سالم، سلامت عمومی مطلوب، ورزش منظم، تغذیه سالم و خواب مطلوب. از طرف دیگر، افرادی با این ویژگی‌ها نیز اساسا روند بهبودی را دیرتر می‌گذرانند: استفاده مکرر از داروها، فعالیت بدنی کم، تغذیه بی‌کیفیت و خواب ناکافی. توجه داشته باشید که بدن، نشان‌دهنده سلامت عمومی و تندرستی ذهنی و جسمی شما است و درنتیجه، همبستگی مستقیمی با زمان‌بندی التیام و بهبودی بافت‌ها دارد.

خواب شبانه مطلوبی ندارید

دانشمندان همواره تاکید کرده‌اند که خواب عمیق و کافی برای بهبودی و التیام مطلوب و سریع واقعا ضروری است. درواقع، بافت‌های بدن همیشه برای بهبودی به فرصت و استراحت نیاز دارند. مغز در زمان خواب، هورمون‌های لازم برای شروع فرآیندهای ترمیمی را ترشح می‌کند و بدن نیز ذاتا در این حالت، سلول‌های سفید خون را بیشتر می‌سازد. امروزه ثابت شده است که خواب شبانه کمتر از هفت ساعت، خطر ابتلا به سرماخوردگی را سه برابر بیشتر می‌کند و تعداد رگ‌های خونی لازم برای بازیابی بدن را کاهش می‌دهد. بنابراین، افزایش ساعت خواب شبانه واقعا در تسریع روند بهبودی و التیام موثر است.

مواد مغذی ضروری را دریافت نمی‌کنید

دریافت مواد مغذی ضروری برای کمک‌رسانی به روند بهبودی و ترمیم بافت‌های بدن واقعا اهمیت خاصی دارد. وقتی که بدن ما آسیب می‌بیند، بلافاصله برای شروع فرآیند ترمیم به پروتئین نیاز پیدا می‌کند. پروتئین حیوانی، مرغوب‌ترین منبع پروتئینی در این وضعیت برای بدن است. این منابع غذایی هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند: ماهی، تخم‌مرغ، شیر کامل و ماست یونانی.

ماده دیگری که هم به رشد بافت‌های بدن و هم به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌رساند، زینک یا روی است. محصولاتی مانند جگر و دل و قلوه، بهترین منابع برای زینک هستند. البته مغزهای خام، دانه‌ها و مرغ نیز این ماده مهم را به بدن می‌رسانند. ویتامین A و ویتامین C نیز برای بازیابی و ترمیم بدن ضروری به‌حساب می‌آیند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند.

توجه داشته باشید که کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده (نان، برنج و ماکارونی تصفیه‌شده)، شیرینی‌ها و کیک‌های صنعتی و محصولات کافئین‌دار نیز در دوره بهبودی و التیام برای بافت‌های بدن مضر هستند. بنابراین، مصرف آن‌ها را برای مدت محدود کنار بگذارید یا میزان استفاده از آن‌ها را به حداقل برسانید.

چرا زخم‌های‌مان خوب نمی‌شوند؟!

برای خوب و زیبا به نظر رسیدن باید همیشه از بدن‌مان و اندام‌های درونی آن مراقبت کنیم. زیبایی ظاهری تنها محدود به زیبایی و طراوت پوست نیست. یک رژیم غذایی سالم و مقوی باعث سلامت ناخن‌ها هم خواهد شد و خوب است بدانید برای سلامت بدن و ناخن‌ها لازم نیست از ۲ رژیم غذایی متفاوت استفاده کنید و خود را به درد سر بیاندازید. مواد غذایی مغذی و سالمی وجود دارد که کمک موثری برای هر دو خواهد بود و از آنجایی که ناخن‌ها هم از کراتین تشکیل شده‌اند (پروتئین سخت و غیرقابل حل که بخش اصلی مو و ناخن را تشکیل می‌دهد) مصرف خوراکی‌های یکسان هم برای بدن و هم ناخن‌ها مفید و لازم خواهد بود.

گوشت قرمز

یک استیک آب‌دار حاوی مقدار زیادی پروتئین و سایر مواد مغذی و مهم برای سلامت ناخن‌ها است؛ برای مثال، آهن. افرادی که دچار فقر آهن و کم‌خونی هستند اکثرا ناخن‌های ضعیف و شکننده‌ای دارند. فقر آهن رابطه مستقیمی با کویلونیشیا یک بیماری مربوط به ناخن دارد و یکی از علائم این بیماری قاشقی شکل شدن ناخن‌ها است. بروز‌ کویلونیشیا بدین معنا نیست که شما باید هر روز هفته گوشت قرمز مصرف کنید. گوشت قرمز حاوی مقدار زیادی چربی‌های اشباع شده است که مصرف زیادشان شانس ابتلا به بسیاری از بیماری‌های جدی‌تر را افزایش می‌دهد. بیماری‌هایی مثل دیابت نوع۲، چندین نوع سرطان و بیماری‌های قلبی و عروقی همگی از این دسته هستند.

شما می‌توانید هفته‌ای یکبار تکه‌ای کوچک از گوشت قرمز را مصرف کنید و از مزایای آن برای سلامتی‌تان بهره‌مند شوید و اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار فقر آهن زیاد باشید با پزشک خود مشورت کنید و از مکمل‌های جایگزین استفاده کنید.

بادام

بادام نه تنها منبع خوب و مناسبی برای دریافت پروتئین است بلکه سرشاز از منیزیم هم هست. مصرف منیزیم باعث سلامت ناخن‌ها می‌شود. در طبیعت منیزیم به عنوان یک ماده معدنی ضد استرس محسوب می‌شود. خطوط عمودی روی ناخن‌ها یکی از دلایل کمبود منیزیم در بدن است. علاوه بر مصرف بادام شما می‌توانید با استفاده از سبزیجات برگ سبز تیره و دانه سویا مقدار بیشتری منیزیم دریافت کنید و بدن و ناخن‌های سالم‌تری داشته باشید.

شیر

تحقیقات نشان می‌دهد، رابطه مستقیم بین ویتامین D و ناخن‌ها سالم وجود دارد. کلسیم هم که یک ماده معدنی مهم و اصلی در رشد ناخن‌ها و سلامت آن‌ها به حساب می‌آید. بدن ما برای جذب کلسیم نیاز مبرم به ویتامین D دارد. امروزه بعضی از شیرها حاوی مقدار بیشتری ویتامین D هستند اما برای استفاده از مکمل‌های این ویتامین بهتر است قبل از مصرف با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

تخم مرغ

تخم‌مرغ سرشار از پروتئین و ویتامینD است. علاوه بر این دو ماده مهم، تخم مرغ حاوی بیوتین هم هست. بیوتین و ویتامین‌های گروه B نقش موثری در تولید و افزایش کراتین دارند. افراد مبتلا به کمبود بیوتین اغلب دچار مشکلات ناخن هستند و اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که با این معضل دست به گریبان هستند توصیه می‌شود از مکمل‌های بیوتین استفاده کنید.  برای داشتن ناخن‌هایی سالم می‌توانید مکمل ‌های بیوتین را روزانه با دوز ۲.۵ میلی‌گرم مصرف کنید. ( به طور طبیعی و خوراکی ۳۰۰ عدد تخم مرغ حاوی این مقدار بیوتن است.)

ماهی سالمون

ماهی سالمون منبع غنی از بیوتین و پروتئین است. علاوه بر این، سالمون حاوی مقدار قابل توجهی اسیدهای چرب امگا۳ هم هست. امگا۳ باعث کاهش التهاب بدن می‌شود، پوست و ناخن‌ها را مرطوب نگه می‌دارد و از شکنندگی ناخن‌ها جلوگیری می‌کند. التهاب بدن موجب خرابی و از بین رفتن بستر ناخن‌ها می‌شود و کاهش آن تاثیر مستقیم بر روی سلامت ناخن‌ها خواهد داشت.

برای تقویت و استحکام ناخن‌های خود، این خوراکی‌ها را بخورید/ از بادام تا تخم‌مرغ

اگر به بیماری مزمن انسدادی ریه(COPD) مبتلا هستید، احتمالا می‌دانید که سیگار کشیدن و تغذیه براساس رژیم غذایی ناسالم، دو عاملی هستند که می‌توانند بیماری شما را تشدید کنند. با این‌حال، محدودیت‌های شما فقط به همین دو مورد ختم نمی‌شوند، بلکه باید از عادت‌های دیگری هم پرهیز کنید. در ادامه با چند مورد از عادت‌های رایجی آشنا می‌شویم که می‌توانند به سلامتی شما آسیب برسانند.

هیچ وقت ورزش نمی‌کنید

اگر هرگز به فعالیت بدنی و ورزش کردن اهمیت نمی‌دهید، درنهایت تناسب اندام‌تان از بین می‌رود و حتی به‌مرور زمان نیز به‌راحتی قبل، قادر به انجام دادن فعالیت‌های عادی روزانه نخواهید بود.

البته دلیل دیگری وجود دارد که جدی گرفتن ورزش را در زندگی شما ضروری می‌سازد. طبق گزارش طبق گزارش African Health Sciences، فعالیت‌های ورزشی می‌توانند به کاهش علائم افسردگی در افراد مبتلا به COPD کمک کنند.

زیادی هله‌هوله می‌خورید

زیاده‌روی در مصرف مواد غذایی پُرکالری می‌تواند از عوامل موثر در ابتلا به چاقی باشد و توانایی این بیماران برای نفس کشیدن و ورزش کردن را ضعیف‌تر کند. به‌علاوه، هله‌هوله‌ها معمولا سرشار از سدیم هستند که می‌تواند باعث احتباس مایعات در بدن شود، احتقان ایجاد کند و درنهایت تنفس را برای افراد مبتلا به COPD سخت‌تر سازد.

الگوی خواب منظم ندارید

همه انسان‌ها به خواب منظم و باکیفیت نیاز دارند، اما اهمیت چنین مساله‌ای برای افراد مبتلا به COPD بسیار بیشتر است. درواقع، این بیماران باید سیستم ایمنی خودشان را تا حد امکان سالم نگه دارند. شب‌بیداری بیش از حد می‌تواند ساعت بدن این بیماران مختل کند و چرخه خواب باکیفیت آنان را درهم بریزد. بنابراین، داشتن برنامه منظم برای بیدار شدن و خوابیدن برای این بیماران لازم است.

به خودتان فشار می‌آورید

 با این‌که ورزش کردن برای افراد مبتلا به COPD لازم است، اما زیاده‌روی در این کار می‌تواند خطرناک باشد و باعث تشدید علائم بیماری در این بیماران شود. افراد مبتلا به COPD، آستانه محدودی برای تحمل ورزش دارند و نمی‌توانند ورزش‌های شدید را انجام بدهند. با این‌حال، ورزش‌های خفیف و معمولی به اندازه ۴ بار در هفته برای آنان حیاتی است.

هیچ‌وقت گردگیری انجام نمی‌دهید

گرد و غبار، از محرک‌هایی هستند که می‌توانند COPD را تشدید کنند. پس افراد مبتلا به این بیماری باید گردگیری منظم خانه را جدی بگیرند تا مانع از ورود این ذرات به درون دستگاه تنفسی خودشان گردند. به‌علاوه، دور ماندن از دود سیگار دیگران، بخاراتی که از رنگ‌ها بلند می‌شوند و انواع مواد شیمیایی دیگر، برای این بیماران ضروری است. اگر خودتان قادر به تمیز کردن و گردگیری منظم خانه نیستید، حتما از دیگران برای انجام دادن این کار کمک بخواهید.

نوشابه می‌نوشید

نوشابه‌ها فقط باعث افزایش وزن شما نمی‌شوند، بلکه حاوی کربن هستند و می‌توانند معده شما را متورم کنند. وقتی که معده حالت متورم به خودش می‌گیرد، به دیافراگم فشار می‌آورد و درنتیجه تنفس را برای افراد مبتلا به COPD سخت‌تر می‌کند. پس برای این بیماران ضروری است که گزینه‌های سالم‌تری به‌جای نوشابه‌های گازدار انتخاب کنند و حتما آب کافی به بدن خودشان برسانند.

در مصرف کافئین زیاده‌روی می‌کنید

نوشیدنی‌هایی مانند قهوه و چای، و مواد غذایی خاصی مانند شکلات، همگی حاوی کافئین هستند که نوعی محرک است و می‌تواند از به خواب رفتن طبیعی شما جلوگیری کند. پس افراد مبتلا به COPD باید در نوشیدن یا خوردن محصولات کافئین‌دار با احتیاط عمل کنند و از عصر به بعد نیز اصلا سراغ این محصولات نروند.

عادت‌هایی که بیماری مزمن انسدادی ریه را تشدید می‌کنند

پوسیدگی دندان، یکی از شایع‌ترین مشکلات مزمن در دوران کودکی است. حدود ۱ تا ۵ (۲۰ درصد) کودک ۵ تا ۱۱ ساله، و ۱ تا ۷ (۱۳ درصد) نوجوان ۱۲ تا ۱۹ ساله، حداقل یک دندان خراب دارند. درصد دانش‌آموزان ۵ تا ۱۹ ساله‌ای که دندان خراب دارند، در خانواده‌های کم درآمد (۲۵ درصد) نسبت به خانواده‌های پردرآمد (۱۱ درصد) دوبرابر است.

ضعف بهداشت دهانی، می‌تواند تأثیر بدی بر کیفیت زندگی کودکان، عملکرد آن‌ها در مدرسه و موفقیت آن‌ها در آینده زندگی‌شان داشته باشد. معمولا پوسیدگی دندان قابل پیشگیری است و وجود یک برنامه خدماتی جهت پیشگیری از پوسیدگی دندان برای دانش‌آموزان در مدرسه بسیار مهم است. مراقبت از دندان‌ها، از پوسیدگی و افزایش جرم آن‌ها جلوگیری می‌کند. استفاده از برنامه‌های مشخص رسیدگی به دهان و دندان، به کاهش پوسیدگی دندان در میان کودکان ۵ تا ۱۶ ساله یعنی سنین مدرسه کمک می‌کند.

کنترل سلامت دندان در مدرسه

برنامه‌های مراقبت از سلامت دهان و دندان در مدرسه، به غربالگری و تشخیص مشکلات دهانی دانش‌آموزان کمک می‌کند. هر کودکی که با مشکلات دهان و دندانی شناسایی شود، به یک کلینیک دندان‌پزشکی تحت بیمه ارجاع داده می‌شود. این برنامه برای کودکانی که از خانواده‌های کم درآمد جامعه هستند نیز مناسب است. زیرا هزینه‌های مربوط به دندان‌پزشکی بسیار بالا است و برخی خانواده‌ها به دلیل عدم توان مالی از مراجعه به دندان‌پزشک خودداری می‌کنند.

مدارس موظف هستند:

–        از یک مربی بهداشتی متبحر در زمینه تشخیص مشکلات دهان و دندان استفاده کنند.

–        این قانون را در مدرسه وضع کنند که رسیدگی به مشکلات دندان و مراجعه به دندانپزشک اولویت داشته باشد و با دانش‌آموز همکاری داشته باشند.

–        کلاس‌هایی در زمینه آموزش روش صحیح مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و مواد دهانشویه برای دانش‌آموزان برگزار کنند.

–        با والدین ارتباط داشته باشند و از آن‌ها بخواهند که نسبت به رعایت بهداشت دهان و دندان در کودکشان، جدی‌تر باشند.

–        کودکان را تشویق به مصرف کمتر شیرینی، شکلات و نوشابه و درعوض مصرف بیشتر شیر و مواد کلسیم‌دار کنند.

مراقبت از سلامت دهان و دندان در مدرسه

آنفلوآنزا، یکی از بیماری‌های جدی و خطرناک است که می‌تواند به بستری شدن فرد بیمار و گاهی اوقات حتی مرگ او منجر شود. ثابت شده است که حتی افراد کاملا سالم نیز می‌توانند به آنفلوآنزای شدید مبتلا شوند و این بیماری را به دیگران انتقال دهند. به همین دلایل، واکسن سالانه آنفلوآنزا، بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به آنفلوآنزای فصلی و جلوگیری از انتقال آن به دیگران است.

واکسن آنفلوآنزا چطور عمل می‌کند؟

واکسن آنفلوآنزا، دو هفته پس از دریافت آن، باعث شکل‌گیری آنتی‌بادی‌ها در بدن می‌شود. این آنتی‌بادی‌ها، از بدن در مقابل ابتلا به ویروس‌هایی که در همین واکسن وجود داشته‌اند، جلوگیری می‌کنند.

محققان می‌گویند که واکسن آنفلوآنزای فصلی، از بدن در مقابل ویروس‌های آنفلوآنزایی که در فصل پیش رو شیوع بیشتری دارند، محافظت به عمل می‌آورد. واکسن‌های سنتی آنفلوآنزا (اصطلاحا «سه‌گانه»)، طوری طراحی شده‌اند که از بدن در برابر سه نوع ویروس آنفلوآنزا محافظت کنند: یک ویروس آنفلوآنزا A با نام H۱N۱، یک ویروس آنفلوآنزا A با نام H۳N۲ و یک ویروس آنفلوآنزا B. البته واکسن‌هایی به‌نام «چهارگانه» وجود دارند که از بدن در مقابل چهار نوع ویروس آنفلوآنزا محافظت می‌کنند. واکسن چهارگانه، همان واکسن سه‌گانه به‌علاوه یک ویروس آنفلوآنزا B دیگر است.

چه افرادی باید واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند؟

انسان‌ها از ۶ ماهگی به بعد باید واکسن آنفلوآنزا را به‌صورت فصلی دریافت کنند. این توصیه جدی از سال ۲۰۱۰ میلادی مطرح شد که کمیته مشورتی اقدامات ایمن‌سازی (ACIP) در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) به واکسیناسیون همگانی با هدف محافظت کامل از انسان‌ها در مقابل آنفلوآنزا رای داد.

واکسیناسیون برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا، خصوصا برای افرادی مهم است که شدیدا در معرض خطر ابتلا به آنفلوآنزا قرار دارند و در مقابل عوارض خطرناک آن آسیب‌پذیر هستند.

چه افرادی نباید واکسیناسیون آنفلوآنزا را انجام بدهند؟

CDC، استفاده از واکسن آنفلوآنزای غیرفعال یا IIV و واکسن آنفلوآنزای نوترکیب یا RIV را توصیه می‌کند. این واکسن‌ها برای استفاده در افراد مختلف مورد تایید قرار گرفته‌اند، اما عوامل مختلفی می‌توانند در تعیین این‌که چه افرادی واجد شرایط لازم برای واکسیناسیون نیستند، دخالت داشته باشند. سن، وضعیت سلامتی در گذشته و حال، و آلرژی به واکسن آنفلوآنزا یا ترکیبات آن فقط چند مورد از این عوامل به‌شمار می‌روند.

موارد منع استفاده از واکسن آنفلوآنزا:

•         کودکان زیر ۶ ماه
•         افراد مبتلا به آلرژی‌های شدید و خطرناک نسبت به واکسن آنفلوآنزا یا یکی از ترکیبات این واکسن ازجمله ژلاتین و آنتی‌بیوتیک.

مواردی که تحت نظر پزشک مجاز هستند:

•         افراد مبتلا به آلرژی نسبت به تخم‌مرغ یا ترکیبات موجود در واکسن.
•         افراد مبتلا به سندرم گیلن باره (Guillain-Barré Syndrome) که نوعی بیماری فلج‌کننده شدید محسوب می‌شود. بعضی از افرادی که قبلا به این سندرم مبتلا بوده‌اند نیز نباید واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند.

چه زمانی باید واکسیناسیون آنفلوآنزا را انجام داد؟

واکسن آنفلوآنزا باید قبل از شیوع آنفلوآنزا در محل جغرافیایی زندگی شما انجام شود. توجه داشته باشید که پس از دریافت واکسن آنفلوآنزا، دو هفته زمان لازم است تا آنتی‌بادی‌های لازم در بدن شکل بگیرند. پس همان اوایل پاییز واکسیناسیون آنفلوآنزا را انجام بدهید. با این‌حال،‌ اگر دیرتر هم به این کار اقدام کنید، باز هم از فواید آن برخوردار خواهید شد. کودکانی هم که به دو دوز واکسن نیاز دارند، باید فرآیند واکسیناسیون را زودتر شروع کنند، چون بین هر دوز واکسن باید ۴ هفته فاصله وجود داشته باشد.

چه کسانی باید واکسن آنفلوآنزا بزنند؟/ اوایل پاییز، زمان مناسبی برای تزریق واکسن آنفلوآنزا است

تحقیقات جدید حاکی از آن است که مصرف اسیدهای چرب می‌تواند باعث سلامت سیستم گوارش و عملکرد بهتر آن شود. اسیدهای چرب امگا ۳ رابطه مستقیم با بسیاری از عوامل موثر و مفید برای سلامت بدن دارند. به طور مثال با کاهش میزان التهاب بدن و یا تقویت حالت و وضعیت مزاج بدن باعث سلامت بدن می‌شوند. (این موضوع می‌تواند دلیل موجهی برای توصیه بیش از حد مصرف ماهی سالمون باشد) و حالا تحقیقات جدید در زمینه فواید استفاده از امگا ۳ نشان می‌دهد که مصرف این اسید چرب مفید عامل موثری در سلامت سیستم گوارشی بدن است؛ به خصوص برای خانم‌ها در سنین میانسالی و یا پیری.

محققان بریتانیایی با مقایسه‌ دو نوع رژیم غذایی متفاوت دریافتند که چگونه تغذیه ما می‌تواند بر روی سلامت دستگاه گوارش ما و میکروبیوم‌های درون آن تاثیر داشته باشد. میکروبیوم‌ها مجموع میکروب‌هایی هستند که بدن ما مخصوصا سیستم گوارشی میزبان آن‌ها است و در واقع وجود آن‌ها در بدن ما نوعی هم‌زیستی و هم‌سفره‌گی مسالمت‌آمیز محسوب می‌شود. علاوه بر سیستم گوارشی، میکروبیوم‌ها رابطه مستقیمی با تنظیم سوخت و ساز بدن (متابولیسم) و عملکرد سیستم ایمنی ما دارند. زمانی که این رابطه‌ها دچار عدم تعادل و یا ناهماهنگی می‌شود شما در معرض چاقی و یا اضافه وزن، دیابت نوع ۲، التهابات شکمی و روده‌ای  و یا سایر بیماری‌های مزمن قرار می‌گیرید.

طبق تحقیقات انجام شده بر روی ۸۷۶ خواهر دوقلو با میانگین سنی ۶۵ سال مشخص شد، خانم‌هایی که در رژیم غذایی خود از منابع اسیدهای چرب امگا ۳ بسیار بالا استفاده کردند و خوراکی‌ها مثل ماهی، گردو، تخم کتان، تخم‌مرغ و انواع برنج‌های وحشی مصرف کردند سیستم گوارشی سالم‌تری در مقایسه با سایر افراد داشتند. در نتیجه این موضوع بیان‌گر رابطه نزدیک میکروبیوم‌های سالم و مصرف هم‌زمان امگا ۳ و سلامت بدن است.

به نظر می‌رسد که نقش پدربزرگ یا مادربزرگ در خانواده‌های امروزی کاملا نسبت به دهه‌های گذشته تغییر کرده است. امروزه معمولا کارهایی مانند نگهداری منظم از نوه‌ها به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها سپرده می‌شود. حتی بیشتر این سالمندان نمی‌توانند رابطه بدون تنشی با فرزندان یا نوه‌های خودشان برقرار کنند. در ادامه به ۵ موضوع کلیدی در زندگی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها اشاره می‌کنیم که خاستگاه مشکلات آنان هستند.

نصیحت کردن

تمایل سالمندان به منتقل کردن تجربه‌های خودشان به دیگران، یا تلاش آنان برای کمک کردن به دیگران در موقعیت‌های زمانی و مکانی مختلف کاملا طبیعی است. با این‌حال،‌ پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها باید به خاطر داشته باشند که ارائه توصیه‌های مختلف باید در قالب مشاوره بماند و اگر به‌سمت توصیه‌های ناخواسته برود، حالت نصیحت به خودش می‌گیرد و به‌عنوان دخالت در زندگی معنا پیدا می‌کند.

زندگی انسان‌ها هر سال درحال تغییر است. پس رفتاری که سالمندان در دهه‌های پیشین برای برخورد با فرزندان خودشان انتخاب می‌کرده‌اند، لزوما نمی‌تواند با شرایط امروزی سازگار یا حتی واقع‌گرایانه باشد. ارائه بیش از حد نظرات منفی‌نگرانه و نکوهش‌گرانه می‌تواند ‌پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را همواره ناسازگار و قضاوت‌گر جلوه بدهد.

غذاها و نوشیدنی‌ها

امروزه بسیاری از والدین به‌سختی تلاش می‌کنند تا فرزندشان را به‌سمت تغذیه سالم ترغیب کنند و بعضی از آنان هم قواعد سخت‌گیرانه‌ای در این موارد دارند. پس اگر والدین به فرزندشان می‌گویند که نباید از چیپس، نوشیدنی‌های گازدار، شیرینی‌های چرب و… استفاده کند، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هم باید به این قاعده احترام بگذارند.

ممکن است پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها فکر کنند که رفتارهای مخالفت‌آمیز در این موضوع اصلا اهمیتی ندارند، اما بهترین کار این است که قبل از هر اقدام و تصمیمی با والدین کودک مورد نظر صحبت کنند. آنان باید توجه کنند که اگر نوه‌شان به آلرژی‌ها یا بیماری‌های خاص دیگر مبتلا باشد، مصرف مواد غذایی نامناسب می‌تواند زندگی این کودکان را به خطر بیندازد.

پدربزرگ و مادربزرگ رقابتگر

برای بسیاری از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها قابل قبول نیست که در کانون توجه نباشند و احساس کنند که والدین داماد یا عروس‌شان در زمینه روابط با نوه‌شان بهتر از آنان هستند. بسیاری از زنان بعد از زایمان ترجیح می‌دهند که از مادر خودشان برای نگهداری کودک کمک بگیرند و این نوع از اتفاقات نباید ذهن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را به سمت درجه‌بندی اولویتی بکشاند.

اگرچه تهیه هدیه‌های گران‌قیمت برای نوه‌ها یا تدارک دیدن سفرهای خاص و شگفت‌انگیز برای آنان واقعا بسیاری از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را وسوسه می‌کند، اما این کارها هم نباید به روابط انسانی میان خانواده‌ها خدشه‌ای وارد سازند. درواقع، حتی اگر کارهای خاص و هیجان‌انگیز هم در توان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها باشد، آنان نباید با هدف رقابت یا مقایسه خودشان به انجام این کارها اقدام کنند.

نگهداری از کودک

با این‌که تقریبا همه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به وقت‌گذرانی با نوه‌ها علاقه دارند، اما هیچ کدام از آنان نمی‌خواهند شرایط طوری پیش برود که احساس کنند در نقش پرستار رایگان قرار گرفته‌اند و فقط به این خاطر مورد توجه هستند. بنابراین، آنان نباید درخواست‌های مکرر فرزندان خودشان را برای نگهداری از نوه‌ها قبول کنند و همچنین خودشان هم نباید به انجام دادن این کار اصرار داشته باشند.

خرید هدیه

خوش‌حال کردن نوه‌ها، یکی از بزرگ‌ترین لذت‌ها در زندگی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها است. گاهی اوقات، آنان نمی‌توانند در مقابل وسوسه خریدن یک اسباب‌بازی یا یک لباس زیبا برای نوه‌شان مقاومت کنند و این مساله اصلا اشکالی ندارد. با این‌حال، مشورت کردن با والدین کودک قبل از خرید هدیه واقعا کار بهتری است. امروزه اسباب‌بازی‌های الکتریکی و بعضا خشنی در بازار وجود دارند که نه‌تنها مورد تایید والدین نیستند، ‌بلکه مورد تایید متخصصان هم قرار نگرفته‌اند. مشورت با والدین کودک، بخش زیادی از این مشکلات را برطرف می‌کند و باعث ناراحتی هیچ کدام از طرفین نمی‌شود.

چطور پدربزرگ یا مادربزرگ بی‌نظیری باشیم؟

هر چه که می‌خورید تاثیر مستقیم و زیادی بر روی پوست‌تان خواهد داشت و ممکن است همه این نتایج خوشحال کننده نباشند. یک ضرب‌المثل قدیمی است که می‌گوید شما همانی هستید که می‌خورید! اگر تغذیه سالم داشته باشید زندگی سالمی هم در پیش رو خواهید داشت. همراه با سلامت بدن پوست هم سالم خواهد بود. مصرف ‌خوراکی‌های کربن‌دار، شکردار، و چربی‌های ترانس همان نتیجه‌ای را برای پوست در بر خواهد داشت که برای بدن شما دارد. در واقع خوردن غذاهایی با ارزش غذایی پایین همان میزان ضرری را برای شما خواهد داشت که سیگار کشیدن دارد. رژیم غذایی نامناسب موجب التهاب بدن و آسیب به کلاژن‌ها و DNA آن‌ها می‌شود و در نتیجه باعث می‌شود شما پیر به نظر برسید. در ادامه با چند خوراکی مضر که دور نگه داشتن آن‌ها از بشقاب غذای‌تان برای پوست‌تان مفید خواهد بود آشنا می‌شوید.

چیپس

مصرف بیش از حد خوراکی‌های فرآوری شده با ارزش‌های غذایی پایین مثل چیپس می‌تواند پیامدهای سنگینی برای پوست‌تان داشته باشد. این دسته از خوراکی‌ها به مرور زمان با تاثیر منفی بر روی DNA و کلاژن‌های پوست باعث ایجاد چین و چروک، پیری زودرس و در یک کلام‌ آسیب‌های جبران‌ناپذیر پوستی می‌شوند. خوب است بدانید چیپس و سایر خوراکی‌های فرآوری شده عامل اصلی ایجاد جوش در بین بزرگسالان هستند.

آبمیوه‌ها و آب‌های گازدار

شما خود بهتر می‌دانید که مواد تشکیل دهنده بیشتر نوشیدنی‌های آماده در اصل شکر است و اغلب آن‌ها فاقد ارزش‌های غذایی لازم هستند. اما ممکن است ندانید که در واقع نداشتن فیبر لازم در این نوع نوشیدنی‌ها مصرف آن‌ها را برای پوست مضر و ممنوع می‌کند. فیبر لازمه جلوگیری از افزایش میزان بالای قند خون است. میزان بالای قند خون موجب پیری دائمی پوست می‌شود. علاوه بر این‌ها خطوط روی صورت و چین و چروک‌های بیش از حد آن نشانه‌ بارز مصرف بیش از اندازه این گونه نوشیدنی‌ها است.

آبنبات و شیرینی

اگر شما در فرهنگی بزرگ شده‌اید که خوردن شیرینی و شکلات جزء بزرگی از آن بوده است مسلما شما هم از این نشانه‌ها و دیدن جوش‌های روی صورت و بدن در طول دوره بلوغ بی‌بهره نبوده‌اید. اما در بعضی کشورها با مصرف پایین شکر، نوجوانان بدون تجربه کردن چنین شرایطی پا به عرصه بلوغ می‌گذارند. مصرف بیش از اندازه شکر تاثیر منفی بر روی کلاژن‌های پوست دارد و باعث از بین رفتن خاصیت کشسانی و انعطاف‌پذیری پوست می‌شوند.

این غذاها پوست‌تان را خراب می‌کنند/ از چیپس تا شیرینی!

لب‌ها دارایی‌های با ارزش و مفیدی برای صورت محسوب می‌شوند و چه کسی است که دوست نداشته باشد لب‌هایی نرم، صورتی و یا سالم داشته باشد؟ لب‌های خشک و ترک‌خورده، پوسته پوسته شده، باد کرده و یا حتی دچار خونریزی، صریحا نشان دهنده کم‌آبی و در معرض بیش از حد نور خورشید قرار گرفتن بدن ما است. ترک‌ها و شکاف‌های لب می‌توانند در صورتی نگران‌کننده باشند که تورم  ایجاد شده موجب پوسته شدن لب‌ها مخصوصا لب پایینی شود. این به این دلیل است که لب پایینی بیشتر مستعد خونریزی است. عارضه خشکی و ترک‌خوردگی لب‌ها می‌تواند بسیار آزار دهنده باشد مخصوصا هنگام خندیدن و یا خوردن یک غذای تند و ترش.

چرا لب‌ها خشک و ترک‌دار می‌شوند؟

دلایل بسیار زیادی برای این شرایط وجود دارد:

–         کم‌آبی

–         خشکی بیش از اندازه هوا

–         وجود بیش از حد بزاق دهان بر روی لب‌ها و گوشه‌ لب‌ها

–         کمبود ویتامین A و  B۲

–         گازگرفتن و زبان زدن مداوم به لب‌ها

–         بیش از اندازه در معرض آفتاب قرار گرفتن

–         سیگار کشیدن

آشنایی با چند درمان خانگی برای لب‌های ترک‌خورده:

روغن‌ها موثرترین و مقرون به‌ صرفه‌ترین گزینه جهت درمان‌ لب‌های خشک و ترک‌دار هستند. روغن‌ها بدون شک حاوی چربی زیاد و مرطوب کننده طبیعی پوست هستند و لایه‌های لب‌ها را از ریشه چرب و مرطوب می‌کنند. یک قطره از هر نوع روغنی که دوست دارید می‌تواند برای سلامت نگه داشتن لب‌های‌تان بهترین گزینه باشد.

روغن کرچک

روغن کرچک دارای خاصیت بالای دارویی است. یک قطره از روغن کرچک را روی لب‌های‌تان بمالید و اثربخشی شگفت‌انگیز آن را به خوبی بر روی تمامی لایه‌های پوست لب‌تان مشاهده کنید. این روغن با ایجاد لایه‌ای مرطوب باعث محافظت از پوست لب‌ها و جلوگیری از خشکی و پوسته‌پوسته شدن آن می‌شود. این یک روش درمان فوری است!

روغن نارگیل

روغنی جادویی برای مرطوب کردن و التیام لب‌ها در مواجهه با خشکی است. روغن نارگیل باعث تازگی و زنده‌شدن دوباره سلول‌های پوست و مرطوب نگه داشتن لب‌ها می‌شود.

روغن زیتون

روغن زیتون از ریشه و اساس هر نوع خشکی را بهبود می‌بخشد و به سرعت درمان می‌کند. مزیت استفاده از روغن زیتون حتی یک شبه هم قابل لمس خواهد بود.

روغن کنجد

روغن کنجد در واقع یک روغن چندکاره و کاربردی است که قدرت و توانایی بالایی در میزان درمان کردن هر نوع عارضه و خشکی پوست دارد. هرشب یک قطره از این روغن را روی پوست لب‌های‌تان بمالید و همیشه از لذت دائمی لب‌هایی نرم و صورتی بهره‌مند شوید.

روغن نارگیل + روغن زیتون + روغن بادام + روغن گل آفتاب‌گردان

–          ۱ قاشق‌غذاخوری روغن نارگیل، بادام، زیتون و گل آفتاب‌گردان را با هم مخلوط کنید.

–         با استفاده از یک پنبه، مخلوط به دست آمده را بر روی لب‌های‌تان بمالید و اجازه دهید یک شب بماند.

–         این کار را برای چند هفته به طور مداوم تکرار کنید.

نکته! روغن‌ها به‌ طور طبیعی نقش موثری در مرطوب نگه داشتن لب‌ها ایفا می‌کنند.

درمان‌های خانگی برای رفع خشکی و پوسته شدن لب‌ها/ از روغن‌های گیاهی کمک بگیرید!

ناخن‌ها هم یکی از ارگان‌های زنده بدن هستند، اما بسیاری از افراد (ازجمله کودکان) توجه درستی به ناخن‌ها ندارند. همین مساله، دانش‌آموزان و والدین آنان را با مشکلات مختلفی مواجه می‌کند. متخصصان پوست و مو معمولا نکات راهنمای زیر را برای ترویج عادت‌های صحیح با هدف مراقبت از ناخن‌ها توصیه می‌کنند.

۱. ناخن‌ها را همیشه کوتاه نگه دارید.

ناخن‌های کوتاه ذاتا تمیزتر باقی می‌مانند و کمتر می‌شکنند.

متخصصان پوست و مو توصیه می‌کنند که والدین، خودشان ناخن‌های فرزندان‌شان را تا سن ۹ یا ۱۰ سالگی کوتاه کنند. پس از این سن هم کودکان باید کوتاه کردن ناخن‌ها را یاد بگیرند.

نحوه کوتاه کردن ناخن‌های دست‌ها و پاها:

ناخن‌ها را همیشه بعد از پایان حمام کوتاه کنید. ناخن‌ها در این حالت نرم‌تر هستند و درنتیجه راحت‌تر کوتاه می‌شوند.

از ناخن‌گیر مناسب برای کوتاه کردن ناخن‌ها استفاده کنید.

ناخن‌های پاها را صاف و یک‌دست بگیرید تا احتمال فرورفتگی ناخن در انگشت پا را کاهش بدهید.

ناخن‌های دست‌ها را کمی لبه‌دار بگیرید تا استحکام مناسبی هنگام فعالیت داشته باشند.

از سوهان برای نرم کردن قسمت‌های زبر یا تکه‌تکه ناخن کمک بگیرید.

کوتیکول ناخن‌ها را دستکاری نکنید. کوتیکول‌ها از ریشه ناخن محافظت می‌کنند و نباید کنده شوند.

۲. دست‌ها را پس از شستن کاملا خشک کنید.

کودکان باید یاد بگیرند که پس از شستن دست‌ها، حتما آن‌ها را به‌درستی خشک کنند. اگر ناخن‌ها برای مدتی مرطوب باقی بمانند، احتمال شکل‌گیری عفونت در ناخن‌ها زیاد می‌شود.

۳. از لوسیون برای ناخن‌های دست استفاده کنید.

کودکان باید بدانند که حفظ رطوبت ناخن‌ها برای حفظ انعطاف‌پذیری آن‌ها واقعا ضروری است. بهترین زمان برای استفاده از لوسیون، استعمال آن بلافاصله پس از شستن دست‌ها و پس از حمام کردن یا دوش گرفتن است. جدی گرفتن این کار، خصوصا هنگام خشکی هوا، ضرورت دارد. ناخن‌ها در هوای خشک به‌راحتی آسیب می‌بینند و می‌شکنند.

۴. استفاده از پاک‌کننده لاک را به دو بار در ماه کاهش بدهید.

دلیلش این است که محصولات پاک‌کننده لاک فوق‌العاده خشک‌کننده هستند. در صورت استفاده از این محصولات، فقط سراغ انواع بدون استون بروید، چون این ماده واقعا به ناخن‌ها آسیب می‌رساند.

۵. غذاهایی بخورید که حاوی پروتئین و ویتامین B۷ (بیوتین) هستند.

این مواد غذایی، از بهترین منابع برای دریافت این مواد مغذی محسوب می‌شوند و ناخن‌ها را سالم و مستحکم نگه می‌دارند: گوشت قرمز، شیر، گردو، بادام و تخم‌مرغ.

۶. با مراقبت صحیح، از شکل‌گیری مشکلات رایج در انگشتان پاها جلوگیری کنید.

این‌که انگشتان پاها معمولا خارج از دید هستند،‌ نباید باعث غفلت از آن‌ها شود. جدی گرفتن نکات راهنمای زیر می‌تواند به حفظ سلامتی ناخن‌های پاها کمک کند:

• موقع خرید کفش، به وجود فضای مناسب برای پنجه پاها و انگشتان دقت کنید. کفش کودکان باید فضای کافی برای پنجه پاها داشته باشد.
• جوراب‌ها باید روزانه تعویض شوند. درواقع،‌ پوشیدن جوراب‌های تمیز به حفظ سلامتی انگشتان پاها کمک می‌کند. جوراب‌های کثیف و آلوده می‌توانند باعث ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف شوند.
• کودکان همواره باید در محیط‌های عمومی، پارک‌ها و جنگل‌ها کفش بپوشند. راه رفتن با پای برهنه می‌تواند مشکلات مختلفی به‌وجود بیاورد.

۷. ناخن‌ها را بررسی کنید.

ناخن‌های کودکان معمولا سالم هستند، اما آنان باید از همان سال‌های کودکی یاد بگیرند که بررسی ناخن‌های دست‌ها و پاها واقعا اهمیت دارد. این آموزش به کودکان کمک می‌کند تا مشکلات احتمالی در ناخن‌ها را بی‌اهمیت تلقی نکنند.

آموزش نحوه مراقبت از ناخن‌ها به کودکان