از رنگ‌های متضاد استفاده نکنید

فکر کنید بعد از کلی کلنجار بالاخره رنگ لاک ناخن دلخواه‌تان را انتخاب کرده‌اید. فکر می‌کنید رنگش بی‌نهایت مناسب با انگشتان دست و پای‌تان هست؟ استفاده از یک رنگ یک‌جور و یا یکسان چه برای انگشتان دست وچه برای انگشتان پا باعث می‌شود لاکی که استفاده کرده‌اید مرتب و منظم و کاملا حرفه‌ای زده شده به نظر برسد. واضح است که می‌توانید از دو رنگ لاک مختلف استفاده کنید اما باید دقت داشته باشید که رنگ‌ها با هم متناسب و هماهنگ باشند. مطمئنا استفاده از رنگ قرمز برای انگشتان دست و رنگ آبی برای انگشتان پا غیر متعارف به‌نظر می‌رسد.

پوست پاهای‌تان را با دقت نرم و لطیف کنید

پینه‌ها و میخچه‌های پا در واقع همان پوست‌های سخت شده پا هستند که گاه می‌توانند باعث ترک‌های دردناک پوست هم بشوند. اگر در یک سالن زیبایی، پدیکور انجام می‌دهید به هیچ عنوان به ناخن‌کار اجازه ندهید از تیغ برای از بین بردن پوست‌های مرده پا استفاده کند. تیغ شانس ابتلا به انواع عفونت‌ها را افزایش می‌دهد. اما اگر خودتان در منزل پدیکور می‌کنید، اول پاهای‌تان را برای ۵ دقیقه در آب گرم قرار دهید. بعد به‌وسیله یک سوهان مخصوص پا، سنگ‌پا و یا یک اسکراب (لایه‌بردار) پوست‌های مرده پا را از بین ببرید. سعی کنید زیاد پابرهنه نباشید، پای بدون کفش یا جوراب باعث خشکی زیاد پوست می‌شود.

بهداشت پوست‌های اطراف ناخن

پوست‌های شاخی شده اطراف ناخن پا می‌توانند موجب تجمع انواع میکروب‌ها و باکتری‌ها شوند. پس همیشه سعی کنید به خوبی اطراف ناخن‌ها را تمیز نگه دارید. اگر برای پدیکور به یک سالن زیبایی مراجعه می‌کنید به ناخن‌کار خود بگویید در حین پدیکور به هیچ عنوان پوست‌های حساس اطراف ناخن‌ها را بر خلاف جهت رویش آن‌ها جدا نکند. با این کار شانس ابتلا به عفونت‌های مختلف را کاهش می‌دهید. حتی قبل از جلسه پدیکور خودتان هم این‌ پوست‌های شاخی شده اطراف ناخن را جدا نکنید. می‌توانید برای نرمی پوست از یک مرطوب کننده مناسب استفاده کنید. نکته مهم اینکه اگر احساس می‌کنید پوست‌تان قرمز است و یا سوزش دارد حتما به پزشک مراجعه کنید.

قبل از پدیکور شیو نکنید

حتی اگر احساس خجالت می‌کنید، به هیچ وجه قبل از جلسه پدیکور شیو نکنید حتی اگر پای پر مویی دارید. احتمال اینکه باکتری‌ها از روزنه‌ها و یا خراش‌های احتمالی ناشی از شیو کردن وارد بدن‌تان شود بسیار زیاد است. بعضی از باکتری‌ها در شیرآلات آب آشامیدنی زندگی می‌کنند و می‌توانند به وسیله آب و یک لگن آلوده به بدن شما منتقل شوند. این دسته از باکتری‌ها می‌توانند باعث جوش و التهاب و سایر عفونت‌های جدی شوند. پس صبر کنید و بعد از انجام پدیکور پاهای‌ خود را شیو کنید.

 پدیکور ماهی

بعضی سالن‌های زیبایی از ماهی‌های مخصوصی جهت انجام پدیکور استفاده می‌کنند. این ماهی‌های کوچک با ذره ذره خوردن پوست‌های مرده پا همان کار اسکراب یا لایه برداری پوست را انجام می‌دهند. در بعضی از کشورها استفاده از این ماهی‌ها برای انجام پدیکور ممنوع اعلام شده است. واضح است که کارکنان یک سالن نمی‌توانند با هربار استفاده مراجعین، این حوضچه‌های ماهی را خالی و تمیز و ضدعفونی کنند و مسلما ماهی‌ها هم که غیر قابل تمیز کردن هستند. پس می‌توانند ناقل انواع بیماری‌های عفونی و قارچ‌ها باشند.

انجام پدیکور در طول بارداری

در طول بارداری بدن دچار ورم و حتی مفاصل هم متورم می‌شوند و در این حالت انجام پدیکور به نظر سخت می‌آید. خبر خوب اینکه انجام پدیکور در زمان بارداری بی‌خطر است. ناخن‌ها مواد شیمیایی درون لاک ناخن را جذب نمی‌کنند و اگر بوی تند این‌گونه مواد برای‌تان ناراحت کننده است می‌توانید حین انجام پدیکور کنار یک پنجره  و یا در باز بنشینید.

راهنمای پدیکور و مانیکور بی‌خطر/ پدیکور با حوضچه‌های ماهی ممنوع!

آیا شما هم معمولا مشکل سردی پا و انگشتان‌ پا را دارید؟ جریان خون ضعیف که به اسم (PAD) پریفرال آرتریال یا همان اختلالات شریانی شناخته می‌شود، عامل اصلی این بیماری است. PAD بیشتر اوقات علت اصلی بیماری‌هایی مثل: فشار خون، بیماری‌های قلبی، دیابت، کم کاری غده‌ی تیروئید، کلسترول بالا و یا کم‌خونی است. سیگار کشیدن هم یکی دیگر از عوامل بسیار مهم در ابتلا به PAD است. افراد مبتلا به بیماری پریفرال نوروپاتی هم بیشتر اوقات از سردی بیش از حد پاها رنج‌ می‌برند. در ادامه این مطلب، بیشتر با بیماری‌ها و مشکلات پا و ارتباط آنها با سلامت عمومی‌مان آشنا می‌شویم.

پا‌‌ درد

تنها کفش نامناسب نیست که می‌تواند عامل پادرد باشد. جالب است بدانید از هر ۵ خانمی که از درد پا شکایت می‌کنند ۴ نفرشان مشکلات بسیار جدی‌تری به غیر از کفش نامناسب دارند. کفش‌های پاشنه بلند یا کفش‌های نامناسب می‌توانند عامل تشدید عوارض جانبی رایجی مثل: پینه شست‌پا، برآمدگی و ورم عصب‌ها، خمیدگی قلاب مانند شست پا به طرف پایین و فرو رفتن ناخن در گوشت انگشت‌تان پا شود. نکته مهم اینکه، خانم‌هایی که از مشکل پوکی‌استخوان رنج می‌برند ممکن است بیشتر دچار شکستگی و یا ترک‌خوردگی استخوان پا شوند.

پنجه‌های قرمز رنگ، سفید و یا آبی نشانه چیست؟

اگر انگشتان پاهای‌تان یا همان پنجه‌های ‌پا به رنگ آبی، قرمز و یا سفید در آمده است و حالت لکه لکه پیدا کرده است ممکن است شما دچار بیماری رینود شده باشید. قرار دادن پاها در معرض سرما، اختلالات عاطفی، استرس زیاد و اسپاسم عروق که باعث تنگ شدن و محدود کردن ناگهانی شریان‌های پوست پا و انگشت‌تان آن می‌شوند نتیجه این‌ بیماری و در نتیجه تغییر رنگ‌ انگشت‌تان است. افرادی که زیاد سیگار می‌کشند بیشتر دچار تغییر رنگ پوست پا و یا لک و پیس می‌شوند.

درد پاشنه پا

درد در ناحیه کف پا رایج‌ترین درد ناشی از استفاده از کفش‌های پاشنه بلند است. پلانتارفاسیا یک قسمت درشت و بزرگ در انتهای پا است که به پاشنه پا متصل می‌شود و گه‌گاه می‌تواند متورم و دردناک شود. بعضی اوقات صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شوید با برداشتن اولین قدم درد شدیدی در قسمت پاشنه پا احساس می‌کنید. نوک‌تیزی استخوان، بیرون‌زدگی و یا برآمدگی استخوان، شکستگی تنشی استخوان به ویژه به خاطر ورزش شدید، تومورهای استخوانی، انواع عفونت‌ها، التهاب کیسه‌های مفصلی، التهاب عصبی و ورم مفاصل از جمله این علت‌ها هستند. انجام تست ورزش، عکسبرداری با اشعه ایکس می‌توانند کمک بزرگی در تشخیص علت اصلی این دردها باشند.

تغییر در شیوه راه رفتن

تغییر در شیوه را رفتن می‌تواند از اصلی‌ترین‌ علل بیماری‌های مزمن و جدی باشد. این تغییرات ممکن است به شکل‌های گوناگون بروز کند. طرز راه رفتن شما، تعادل بدن، کشیدن پا و لغزش آن همگی می‌توانند نشانه‌های هشدار دهنده‌ای برای‌تان باشد. یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها همان بیماری پریفرال نوروپاتی است که گاه باعث بی‌حسی و یا سوزش خفیفی در پاها می‌شود. پریفرال نوروپاتی بیشتر در افراد مبتلا به دیابت دیده می‌شود اما ممکن است در حالت‌های مختلف دیگری از جمله عفونت‌های مختلف و یا کمبود ویتامین‌ها هم بروز کند.

زردی ناخن‌ها

انیکو‌مایکوزیس یک نوع عفونت قارچی ناخن است که باعث تغییر رنگ و ضخیم شدن ناخن‌ها می‌شود و گاهی این تغییر به رنگ زرد است. زردی ناخن ها می‌تواند علت‌های دیگری هم داشته باشد. بیماری‌هایی مثل: ورم مفاصل، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های ناشی از پوشش کفش‌های تنگ و ورزشی علت‌های دیگر تغییر رنگ ناخن‌ها هستند.

پاهای‌ شما درباره سلامتی‌تان چه می‌گویند؟!

همه ما درباره مضرات سیگار، بارها و بارها شنیده‌ایم اما آخرین یافته دانشمندان درباره سیگار، نشان می‌دهد که علاوه بر فرزندان زنان سیگاری، نوه‌های آن‌ها هم از عوارض مصرف سیگار در دوران بارداری بی‌نصیب نمی‌مانند.

طی مطالعه‌ای که در دانشگاه بریستول انجام گرفته است، دخترانی که مادربزرگ مادری‌شان در دوران بارداری سیگار مصرف می‌کرده است، ۶۷ درصد بیشتر از دیگر دختران با نشانگان اوتیسم از قبیل ضعف در برقراری ارتباط اجتماعی و رفتارهای تکرار شونده روبه‌رو می‌شوند. این فقط بخشی از نتایج یک مطالعه وسیع بر روی چگونگی تأثیر سیگار کشیدن مادربزرگ مادری و پدری در دوران بارداری، بر نوه‌ها است.

نتایج این بررسی‌ها که بر روی ۷ هزار کودک انجام گرفت نشان داد که ۱۷۷ کودک به اوتیسم مبتلا شده‌اند. اما چگونه چنین اتفاقی می‌افتد؟ به نظر می‌رسد که مصرف سیگار در دوران بارداری، می‌تواند بر روی تخمک‌های جنین دختر تأثیر بگذارد و درنتیجه کودک حاثل از آن تخمک‌ها را با مشکلات مادرزادی ژنتیکی روبه‌رو کند.

برخی دیگر از تئورسین‌ها نیز معتقدند که ممکن است سیگار کشیدن منجر به نوعی جهش ژنتیک در مادر شود که خواه ناخواه بر اثر وراثت آن را به فرزند خود و درنتیجه نوه خود منتقل می‌کند و یا حداقل نوه را نسبت به پذیرش آن بیماری آسیب‌پذیرتر می‌کند. هنوز درباره اینکه کدام جنسیت بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد، اطلاعاتی در دست نیست اما دانشمندان مطمئن هستند که این عارضه فقط از سمت مادربزرگ مادری انتقال می‌یابد.

البته این مطالعه محدودیت‌های خاص خودش را داشته است. برای مثال نتایج کاملا بستگی میزان صحت گزارش والدین از مادران خود در دوران بارداری دارد و یا اینکه مطالعه فقط بر روی سفیدپوستان انجام شده است و در وهله اول اوتیسم مورد توجه نبوده است.

بنا به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، از هر ۶۸ کودک در آمریکا، یک نفر به اوتیسم مبتلا است.

شانس ابتلا به اوتیسم در نوه‌های مادربزرگ‌های سیگاری!

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که حدود ۴۰ درصد از کارمندان اداری، معمولا ناهار خوردن پشت میز کار را همزمان با انجام دادن کارهای دیگر ترجیح می‌دهند. شاید ناهار خوردن و پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی دریافتی یا نوشتن متن ایمیل، این احساس را به شما بدهد که درحال صرفه‌جویی در زمان هستید. با این‌حال، دکتر کریستی فرگوسن (روان‌شناس متخصص غذا) تاکید می‌کند که همه کارمندان باید از غذا خوردن پشت میز کار پرهیز کنند. در ادامه با دلایل مهم این کار آشنا می‌شویم.

شانس پُرخوری را بیشتر می‌کنید

وقتی که ذهن‌تان معطوف به کار است، ولی همزمان ناهار می‌خورید، هم به سطح انرژی بدن و هم به وضعیت دور کمرتان آسیب می‌رسانید. مطالعات نشان داده‌اند که غذا خوردن همراه با حواس‌پرتی می‌تواند به پُرخوری منجر شود و حتی کاری کند که کارمندان همه غذای خودشان را بدون هیچ احساس خاصی تمام کنند و همچنان گرسنه بمانند. طبق یکی از همین مطالعات، غذا خوردن همراه با تماشای تلویزیون، میزان استفاده از پیتزا را ۳۶ درصد و میزان استفاده از ماکارونی و پنیر را ۷۱ درصد افزایش می‌دهد. البته، نوع حواس‌پرتی اصلا اهمیتی ندارد.

زمان استراحت مغز را مختل می‌کنید

وقت ناهار، فرصت فوق‌العاده‌ای برای استراحت مغز است و می‌تواند ذهن شما را شاداب کند. بعضی از افراد ترجیح می‌دهند که وقت ناهار خودشان را هم با بالا و پایین رفتن در صفحات موبایل پُر کنند، اما نمی‌دانند که چنین کاری می‌تواند استرس مضاعف به آنان وارد کند و حتی ذهن‌شان را تحت فشار غیرعادی قرار بدهد.

تنوع غذایی را کم می‌کنید

افرادی که ناهارهای فوری در محل کار را ترجیح می‌دهند و پشت میز کار غذا می‌خورند، معمولا یکی از همین رستوران‌ها یا فست‌فودهای نزدیک به محل کار را انتخاب می‌کنند و بعضا حتی هر روز یک غذای ثابت را سفارش می‌دهند. این کارمندان اساسا نمی‌خواهند به گزینه‌های مختلف غذایی فکر کنند یا وقت ندارند که ناهار هر روز را در روز قبل آماده کنند. راحت‌ترین تصمیم در این موقعیت، همان سفارش غذای هر روز از رستوران همیشگی است، اما چنین تصمیمی نه‌تنها می‌تواند کسل‌کننده باشد، بلکه تنوع لازم را در رژیم غذایی شما از بین می‌برد.

زمان بیشتری روی صندلی می‌نشینید

امروزه، یک کارمند اداری نوعی معمولا ۱۵ ساعت از وقت شبانه‌روزی خودش را در حالت نشسته می‌گذراند. درواقع، اگر دقت کنید، متوجه می‌شوید که بخش زیادی از روز آنان صرف کارهایی می‌شود که همگی در حالت نشسته هستند: رانندگی کردن، کار پشت میز، خوردن ناهار پشت میز، خوردن شام پشت میز، تماشای تلویزیون درحالت نشسته روی مبل و… . بنابراین، کارمندانی که ناهار خودشان را در آشپزخانه محل کار، سالن ناهارخوری یا در صورت امکان بیرون از محل کار می‌خورند، مقداری از این مدت‌زمان نشستن را کاهش می‌دهند و چند قدم بیشتر در طول هر روز راه می‌روند. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که نشستن بیش از حد در درازمدت واقعا برای سلامتی و تندرستی ما مضر است. افرادی که مدت‌زمان زیادی را در حالت نشسته می‌گذرانند، اساسا انرژی کمتری مصرف می‌کنند و کالری‌های کمتری می‌سوزانند. این درحالی است که کارگران کشاوری به‌عنوان مثال، روزانه حدود یک هزار کالری بیشتر از کارمندان اداری، انرژی مصرف می‌کنند.

روابط اجتماعی را کاهش می‌دهید

ناهار خوردن به‌تنهایی در اتاق کار می‌تواند زمان لازم برای حفظ روابط اجتماعی را کمتر کند. این روند در درازمدت بر احساس خوش‌بختی و میزان بهره‌وری شما تاثیر منفی می‌گذارد. ناهار خوردن با دوستان به‌طور منظم، یکی از بهترین راه‌ها برای دور ماندن از این چرخه مخرب، کاهش استرس و بازیابی انرژی لازم است. دور ماندن از فعالیت‌های کاری در وقت ناهار، احساس شادی و شادابی بیشتری به شما می‌دهد و تمرکز لازم برای شروع کار پس از ناهار را بیشتر می‌کند.

شروع دوران مدرسه، اولین رویداد مهم در زندگی بسیاری از کودکان محسوب می‌شود و مرحله‌ای است که به‌طور طبیعی اضطراب و استرس نسبتا زیادی را در خود کودکان و والدین آنان به‌وجود می‌آورد. دکتر میت فرین (روان‌پزشک کودکان و نوجوانان) معتقد است که آماده‌سازی کودکان از منظر عاطفی قبل از شروع مدرسه واقعا مهم است و امکان لذت بردن از مدرسه را در این دوران پایه‌ای برای آنان فراهم می‌کند. این متخصص، راه‌های زیر را در راستای راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای کودکان پیشنهاد می‌دهد.

تنظیم روال زندگی دانش‌آموز

شکل‌گیری یک روال منظم و برنامه‌ریزی‌شده قبل از شروع مدرسه در زندگی دانش‌آموز، واقعا به راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای والدین و خود کودک کمک می‌کند. این روال باید شامل چنین مواردی باشد: تنظیم ساعت بیدارباش، لباس پوشیدن بدون کمک والدین، تنظیم ساعات وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها. خرید لباس فُرم مدرسه با مشارکت دانش‌آموز نیز می‌تواند راه مناسبی برای زمینه‌سازی شروع مدرسه در زندگی او باشد. البته روندهای خرید لباس فُرم یا محصولات مورد نیاز مختلف باید به یک تجربه خاص و هیجان‌انگیز تبدیل شوند تا تاثیر مثبتی بر ذهن کودک بگذارند.

تشویق دانش‌آموز به مستقل شدن

هر پدر یا مادری به همان اندازه که باید آسایش و امنیت فرزندش را تامین کند، باید او را به سمت مستقل شدن و تقویت انعطاف‌پذیری در شرایط مختلف هدایت کند. بنابراین، والدین باید دانش‌آموز را به انجام دادن این کارهای روزمره با اتکای به خودش تشویق کنند: معرفی کردن خود به افراد جدید، درخواست کمک از دیگران، مدیریت وضع لباس‌ها و کفش‌ها، بسته‌بندی کیف و خوراکی‌ها بدون کمک والدین و… .

تقویت نگرش‌های مثبت در دانش‌آموز

دانش‌آموز باید با هیجان و نگرشی کاملا مثبت، به‌سوی تجربه‌های جدید برود. بنابراین، والدین باید فضای خانه را به‌سمت بررسی و ارزیابی اولیه روزهای مدرسه بکشانند، بدون این‌که استرس و اضطراب در دانش‌آموز ایجاد کنند. تهیه غذاهای مورد علاقه یا تفریح‌های مورد علاقه دانش‌آموز در روزهای اولیه مدرسه می‌تواند ذهن او را از مشکلات دور نگه دارد. راهنمایی کردن دانش‌آموز با رویکرد مثبت و همراه با محبت، انگیزه او را برای مقابله با مشکلات احتمالی افزایش می‌دهد.

برطرف کردن ترس‌ها و نگرانی‌های دانش‌آموز

این‌که والدین در اولین مواجهه با نگرانی‌ها و ترس‌های دانش‌آموز، همه تصورات او را انکار کنند، اصلا کار درستی نیست. درواقع، ‌والدین باید به دانش‌آموز اجازه بدهند تا تمامی سوالات در ذهنش را به بیان دربیاورد و بعد با روی گشوده، برای همه این سوال‌ها پاسخی ارائه کنند. متخصصان هم تایید کرده‌اند که علت‌های زیادی برای شکل‌گیری نگرانی در کودکان در روزهای اولیه مدرسه وجود دارند. بیشتر اضطراب‌ها و ترس‌های ناشی از مدرسه،‌ معمولا همان مشکلاتی هستند که از نظر بزرگسالان واقعا احمقانه و بی‌اهمیت تلقی می‌شوند.

کمک به دانش‌آموز در بیان اضطراب‌ها

والدین باید فضای راحت و مناسب فراهم کنند تا دانش‌آموز بتواند نگرانی‌ها و اضطراب‌های خودش را بیان کند. بنابراین، فرصت دادن به دانش‌آموزان برای ابزاز احساسات و نگرانی‌های درونی‌شان نسبت به مدرسه کاملا کار درستی است. والدین می‌توانند با شوخی کردن و به خنده واداشتن فرزندشان، تصورات عجیب‌وغریب را در ذهن او از بین ببرند.

اهمیت توجه والدین به نشانه‌های خاص

در بیشتر موارد، دانش‌آموزان پس از چند هفته اول خودشان را با روند مدرسه وفق می‌دهند و دوست‌های زیادی پیدا می‌کنند. با این‌حال، روند سازگاری در بعضی از دانش‌آموزان شکل نمی‌گیرد و ناراحتی آنان به مشکلات دیگری مانند اختلال در روند یادگیری مطالب درسی یا مواجهه با زورگویی دانش‌آموزان دیگر مرتبط می‌شود.

چطور اضطراب کودکان را در روزهای اول مدرسه کم کنیم؟

استرس را سرجایش بگذارید. استرس بخشی جدانشدنی از زندگی است. اینکه چطور با آن کنار بیایید، بر هر رو وجه روحی و جسمی شما تأثیر می‌گذارد. در اینجا ۱۰ راهکار برای کاهش استرس به شما پیشنهاد می‌کنیم.

۱-    آدامس بجوید

احساس سرگردانی می‌کنید؟ یک آدامس بخورید. مطالعات نشان می‌دهند که جویدن آدامس، می‌تواند هم استرس و هم اضطراب را برطرف کند. شاید به این خاطر است که حرکات ریتمیک جویدن به افزایش خونرسانی به مغز کمک می‌کند. برخی هم معتقدند که این طعم و بوی آدامس است که باعث تحریک واکنش آرامش‌پذیری می‌شود.

۲-    بیرون بروید

گذراندن وقت در خارج از خانه، پادزهر استرس است. مطالعات نشان می‌دهند که کمی قدم زدن در هوای آزاد حتی اگر شده تا سر کوچه، می‌تواند روحیه را تقویت کند. منظور این نیست که طبیعت‌گردی باعث آرامش می‌شود، درواقع بیرون رفتن از خانه به معنای تحرک و فعالیت است.

۳-    لبخند بزنید

یک ضرب‌المثل قدیمی وجود دارد که می‌گوید «بخور و دم نزن». زمانی که استرس دارید، لبخند زدن کار مشکل و بی‌معنایی است اما باعث می‌شود در عضلات صورت تنش ایجاد شود و استرس کاهش یابد. لبخند اگر واقعی باشد و باعث انقباض عضلات دور دهان و اطراف چشم شود، از بین برنده استرس است. به علاوه، لبخند می‌تواند به افزایش ضربان قلب کمک کند و اجازه دهد شرایط استرس‌زا راحت‌تر بگذرد.

۴-    اسطوخودوس ببویید

برخی رایحه‌ها، می‌توانند باعث تحریک آرامش شوند. براساس مطالعه‌ای که بر روی برخی پرستاران انجام شد، افرادی که ویال حاوی روغن اسطوخودوس بر روی لباسشان چسبانده بودند، بیشتر از بقیه احساس آرامش داشتند. اسطوخودوس یا لاوندر می‌تواند اثر داروهای ضداضطراب و مسکن‌ها را بیشتر کند. اگر از این دست داروها استفاده می‌کنید، برای استفاده از روغن اسطوخودوس با پزشک مشورت کنید.

۵-    به موسیقی گوش دهید

اگر مجبور هستید در طول روز با شرایط استرس‌زا فراوانی روبه‌رو شوید، گوش دادن به موسیقی می‌تواند شما را آرام کند. هنگام گوش دادن به موسیقی، سطح کورتیزول (هورمون استرس) در خون پایین می‌آید.

۶-    تمرین تنفس

تمرین‌های نفس کشیدن، باعث توقف سریع استرس می‌شوند. تمرکز بر طریقه نفس کشیدن، حواس را از افکار استرس‌زا پرت می‌کند و به سمت دقت بر روی نفس کشیدن می‌برد. به منظور انجام این تمرین، از طریق بینی‌تان به آرامی نفسی عمیق بکشید و اجازه دهید تا ریه‌هایتان کاملا پر شوند، سپس هوا را با همان سرعتی که فرو بردید، بیرون بدهید. انجام حداقل ۱۰ دقیقه از این تمرین می‌تواند کاملا استرس را از بین ببرد.

۷-    با خودتان مهربان باشید

همه ما گاهی در ذهنمان با خود صحبت می‌کنیم اما معمولا نه به صورت مهربانانه. مهربان بودن با خود کمک می‌کند تا با حفظ آرامش، تصمیمات درستی بگیرید و راه حل‌های مؤثری پیدا کنید. زمانی که با مشکلی روبه‌رو می‌شوید سعی کنید به همان صورتی که با دوستتان صحبت می‌کنید و به او آرامش می‌دهید با خودتان صحبت کنید. به خودتان بگویید، “مشکلی نیست من می‌توانم حلش کنم”.

۸-    بنویسید

یک سررسید باطله بردارید و هر مشکلی که باعث ایجاد استرس در شما می‌شود را یادداشت کنید. این کار به شما کمک می‌کند احساس آرامش بیشتری کنید و به راه حلی برسید که تا به حال به ذهنتان خطور نکرده بود. می‌توانید در صفحه یادداشت موبایل خود یا حتی فایلی در کامپیورتان این موارد را یادداشت کنید فقط کافیست با خود صادق باشید و همه چیز را بنویسید تا نتیجه بهتری بگیرید.

۹-    با یک دوست صحبت کنید

حمایت عاطفی دیگران، یک مسکن بزرگ استرس است. زمانی که استرس دارید، سعی کنید نزد دوست یا کسی که دوستش دارید بروید. همدردی دیگران می‌تواند به شما کمک کند تا کم‌تر احساس تنهایی کنید.

۱۰- ورزش کنید

ورزش به روش‌های مختلفی به روحیه نفع می‌رساند. فعالیت‌های فیزیکی، ذهن را از نگرانی‌های روزانه دور می‌کنند. ورزش همچنین باعث آزاد شدن اندروفین نیز در بدن می‌شود. ورزش به هر صورتی که باشد، چه کار با وسیله‌های بدن‌سازی باشد و چه پیاده‌روی طولانی‌مدت باشد، باعث کاهش استرس و اضطراب می‌شود.

۱۰روش جالب برای کاهش استرس!/ آدامس بجوید و لبخند بزنید

نوشیدن یک لیوان آب آن‌هم قبل از خوردن یک وعده غذایی می‌تواند در مصرف کالری کمتر بسیار موثر باشد. بعضی اوقات احساس تشنگی با گرسنگی اشتباه تصور می‌شود. بنابراین اگر قبل از غذا خوردن آب بنوشید احساس گرسنگی کمتری می‌کنید و در نتیجه کمتر هم می‌خورید. معمولا مصرف انواع چای‌های گیاهی ( بدون شکر) و آب‌های طعم‌دار شده از جمله گزینه‌های مناسب برای بیشتر مصرف کردن مایعات به ویژه آب هستند. با این مقدمه، در ادامه به بهترین و مهم‌ترین راه‌های لاغری آشنا می‌شویم.

در خوردن اسنک‌های شبانه زیاده‌روی نکنید

درست بعد از خوردن شام است که معمولا بدون فکر و از سر افراط چیزی می‌خوریم. جلوی تلویزیون می‌نشینیم و بی‌توجه به مقدار کالری که مصرف می‌کنیم، فقط می‌خوریم. سعی کنید خوردن اسنک‌های بعد از شام را برای خود ممنوع کنید و یا از اسنک‌هایی استفاده کنید که کم کالری باشند. مثل: نصف فنجان بستنی کم چرب و یا خوردن مقداری شیرینی که تنها ۱۰۰ کالری داشته باشد.

در طول روز میان وعده بخورید

احتمالا برای‌تان سخت خواهد بود هنگامی که احساس گرسنگی می‌کنید هیچ چیزی نخورید. بیشتر افرادی که در طول روز ۴ تا ۵ وعده غذایی کوچک یا همان میان وعده، مصرف می‌کنند کمتر احساس گرسنگی می‌کنند و می‌توانند خیلی راحت‌تر وزن خود را کنترل کنند. کافی‌است میزان غذایی را که روزانه مصرف می‌کنید به وعده‌های کوچک‌تر تقسیم کنید و در ساعات مختلف روز آن‌ها را بخورید. سعی کنید وعده شام‌تان را هم زودتر بخورید. خوردن غذا در ساعات پایانی شب و قبل از رفتن به تخت‌خواب به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

در هر وعده غذایی پروتئین مصرف کنید

ممکن است زمانی که پروتئین مصرف می‌کنید احساس رضایت بیشتری در مقایسه با خوردن کربوهیدرات‌ها داشته باشید. علاوه بر این خوردن پروتئین باعث می‌شود شما مدت زمان بیشتری احساس سیری کنید. پروتئین‌ها مامور حفظ و نگهداری عضلات بدن هم هستند. پس مصرف پروتئین‌های سالم مثل: گوشت، غذاهای دریایی، سفیده تخم‌مرغ، گیاه سویا، دانه‌های روغنی، حبوبات و ماست‌های کم چرب را در دستور غذایی خود قرار دهید.

 از ادویه‌ها کمک بگیرید

طعم‌دار کردن غذاها می‌تواند احساس سیری و خرسندی در شما ایجاد کند. غذاهای پرادویه موجب کمتر غذا خوردن شما شود. ادویه‌ها و فلفل‌ها چاشنی غذا هستند و کم کالری، پس می‌توانید به جای استفاده از چربی‌ها برای طعم‌دار کردن غذا از آن‌‌ها استفاده کنید.

همیشه صبحانه بخورید

حذف وعده صبحانه برای افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند به هیچ عنوان گزینه مناسبی نیست. بعضی از تحقیقات نشان می‌دهد، صبحانه نخوردن باعث می‌شود سخت‌تر وزن کم کنیم. دلیلش هم این است که وقتی صبحانه نمی‌خوریم در طول روز بیشتر احساس گرسنگی می‌کنیم و در نتیجه بیشتر هم غذا می‌خوریم. خوردن صبحانه‌ای سالم سرشار از فیبر مثل: میوه‌ها، خوراکی‌هایی که از غلات تهیه شده‌اند و با شیر به ‌عنوان صبحانه مصرف می‌شوند و یا شیر و لبنیات کم‌چرب از بهترین گزینه‌ها هستند.

به مرور وزن کم کنید

واقع‌بینانه آن است که هفته‌ای تقریبا ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم وزن کم کنید. همان‌طور که زمان می‌برد تا دچار اضافه وزن شوید، کاهش وزن هم نیازمند زمان کافی است. پس منتظر نتیجه یک شبه نباشید. توقع بیش از حد داشتن می‌تواند موجب بی‌انگیزگی و مایوس شدن برای ادامه راه شود. نتیجه مفید از زمانی شروع می‌شود که تنها ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن‌تان کم شود.

فقط یک‌بار در هفته خودتان را وزن کنید

اگر انتظار دارید با بیشتر وزن کردن، بیشتر هم لاغر شوید اشتباه می‌کنید. هر روز خود را وزن نکنید! این نوسانات و تغییرات سطحی می‌تواند باعث نا‌امیدی و دلسردی شما شود. تنها یکبار در هفته و در یک زمان معینِ روز خود را وزن کنید، برای هربار وزن کردن از یک لباس یکسان و یک ترازوی ثابت استفاده کنید.

با بهترین روش‌های لاغری آشنا شوید/ هفته‌ای یک‌بار خودتان را وزن کنید!

پدرها و مادرها در روزهای باقی‌مانده تا شروع مدرسه، بیشتر از هر چیزی به تهیه وسایل و ابزارهای مورد نیاز برای فرزندشان اهمیت می‌دهند. با این‌حال، اگر فرزندتان در سال‌های نوجوانی قرار دارد، باید بدانید که بخشی از مهم‌ترین تغییرات مربوط به او را مسائل دهان و دندان تشکیل می‌دهند. طبق گزارش انجمن ارتودنسی بریتانیا (BOS)، بیش از ۹۰ درصد از افراد نیازمند به ارتودنسی، نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند.

احتمالا بعد از دانستن این موضوع می‌پرسید که چه زمانی باید فرزندتان را نزد دندان‌پزشک ببرید؟ و این‌که چه گزینه‌هایی در دسترس فرزند شما قرار دارند؟‌ دکتر آنتونی لام (متخصص ارتودنسی)، به این سوال‌ها پاسخ می‌دهد.

این متخصص می‌گوید: «اکثر کودکان بین ۱۱ تا ۱۴ سالگی، با توجه به تکامل دندان‌ها، به براکت‌های ارتودنسی نیاز پیدا می‌کنند. بنابراین، توصیه می‌شود که بلافاصله بعد از ریختن همه دندان‌های شیری فرزندتان (حدودا ۱۲ سالگی)، او را نزد متخصص ارتودنسی ببرید. با این‌حال، همه کودکان در این مورد با هم یکسان نیستند. بعضی از دندان‌پزشکان معتقدند که افراد از همان دوران کودکی باید هر ۶ ماه،‌ حداقل یک بار به دندان‌پزشک مراجعه کنند».

نشانه‌هایی که باید به آن‌ها توجه کرد

مواجهه با این نشانه‌های رایج در کودکان کوچک‌تر (تقریبا ۷ تا ۱۰ ساله)، یعنی فرزند شما احتمالا به ارتودنسی نیاز دارد: مکیدن انگشست شست، جلورفتگی فک بالایی یا جلوآمدگی بیش از حد دندان‌های فوقانی. به همین دلیل، دکتر لام می‌گوید که بازداشتن کودکان از مکیدن انگشست شست واقعا ضرورت دارد.

دکتر لام می‌گوید: «واضح‌ترین علائمی که نیاز فرزند شما به براکت ارتودنسی را نشان می‌دهند،‌ جلو بودن دندان‌های پایینی نسبت به فک یا underbite و جلو بودن دندان‌های بالایی نسبت به فک یا overbite است. فشردگی غیرعادی دندان‌ها و کج‌شدگی دندان نیز از همین علائم هستند. این مشکلات واقعا رایج محسوب می‌شوند و در صورت عدم درمان، عوارض متعددی را با پیامدهای متوسط یا شدید در بر خواهند داشت».

این متخصص می‌افزاید: «با این‌حال، بعضی از نشانه‌ها نیز آشکار نیستند و ممکن است که دلایل پزشکی داشته باشند. اگر فرزندتان در جویدن یا گاز گرفتن تکه‌های غذا با مشکل مواجه است، یا حالت فکش موقع غذا خوردن تغییر می‌کند، باید از براکت ارتودنسی استفاده کند. جای‌گیری نامناسب و غیرصحیح فک می‌تواند به مشکلاتی مانند سردرد، ‌اختلال در جویدن، اختلال‌های گفتاری و حتی اختلال‌های دردناک مفصل فک منجر شود. هر کدام از این مشکلات واقعا می‌توانند عملکرد تحصیلی فرزندتان را در مدرسه مختل کنند».

براکت‌های ارتودنسی: نکات مهم

دلایل زیادی وجود دارند که اهمیت و فواید استفاده از براکت‌های ارتودنسی را نشان می‌دهند. ساده‌ترین و اولین دلیل، ‌تقویت بهداشت دهان و دندان است. به‌علاوه، براکت‌های ارتودنسی می‌توانند تاثیر زیادی بر اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس کودکان و نوجوانان باقی بگذارند که در دوران مدرسه واقعا اهمیت ویژه‌ای دارند.

بعضی از افراد، ارتودنسی را به یک موضوع مربوط به زیبایی محدود می‌کنند، ‌درحالی که جنبه‌های پزشکی و غیرزیبایی ارتودنسی واقعا بر جنبه‌های زیبایی آن ارجحیت دارند. بنابراین، والدین نیز باید اهمیت ارتودنسی را به‌عنوان کاری که سلامت جسمی و روانی فرزندشان را تقویت می‌کند، درک کنند و این کار را واقعا در زندگی فرزندشان جدی بگیرند.

اگرچه این مساله کاملا به شرایط هر فرد و عمق مشکلات او بستگی دارد، اما میانگین دوره درمان ارتودنسی بین ۱۲ تا ۲۴ ماه است. بعضی از کودکان پس از پایان دوره ارتودنسی، هنوز به استفاده از محافظ‌های قابل جداسازی نیاز دارند تا مانع از حرکت دندان‌ها شوند.

لزوم چکاپ دندان‌ها پیش از رفتن به مدرسه!

شروع دوران مدرسه، اولین رویداد مهم در زندگی بسیاری از کودکان محسوب می‌شود و مرحله‌ای است که به‌طور طبیعی اضطراب و استرس نسبتا زیادی را در خود کودکان و والدین آنان به‌وجود می‌آورد. دکتر میت فرین (روان‌پزشک کودکان و نوجوانان) معتقد است که آماده‌سازی کودکان از منظر عاطفی قبل از شروع مدرسه واقعا مهم است و امکان لذت بردن از مدرسه را در این دوران پایه‌ای برای آنان فراهم می‌کند. این متخصص، راه‌های زیر را در راستای راحت‌تر کردن روزهای اولیه مدرسه برای کودکان پیشنهاد می‌دهد.

تسهیل کردن برقراری پیوند با محیط جدید (مدرسه)

توصیه می‌شود که کودکان قبل از شروع مدرسه، تصورات روشنی درباره محیط مدرسه به دست بیاورند، خصوصا اگر به مدرسه کاملا جدیدی می‌روند. خوش‌بختانه، بسیاری از مدرسه‌ها پیش از آغاز سال تحصیلی، امکان مراجعه و بازدید را برای والدین و کودکان فراهم می‌کنند. این کار به کودکان اجازه می‌دهد تا کلاس درس، زمین بازی، مسئولان مدرسه و… را از نزدیک ببیند. اگر چنین امکانی فراهم نبود، والدین باید با کودک در مورد تصوراتش درباره مدرسه صحبت کنند.

تسهیل برقراری پیوند با معلم

معلم، فردی است که یکی از حاشیه‌های امن را برای کودک در مدرسه ایجاد می‌کند. اگر کودکان بتوانند فرصتی برای دیدار با معلم آینده‌شان به‌دست بیاورند و با چهره او آشنا شوند،‌ اضطراب اولیه‌شان تا حدود زیادی کاهش می‌یابد. برقراری رابطه مناسب و صمیمی بین والدین و معلم نیز واقعا موثر است، چون معلم‌ها براساس تجربه، اطلاعات زیادی درباره نگرانی‌ها و اضطراب‌های کودکان در مدرسه دارند. توجه داشته باشید که معلم می‌تواند روند پیشرفت یا عدم پیشرفت دانش‌آموزان را در عملکردهای اجتماعی نیز تحت نظر بگیرد و مشکلات احتمالی آنان را شناسایی کند.

تسهیل برقراری پیوند با کودکان دیگر

برقراری پیوند مناسب با کودکان دیگر، خصوصا همکلاسی‌ها، ‌واقعا برای همه کودکان ضروری است. بنابراین، ‌والدین باید فرزندشان را به ایجاد دوستی با کودکان دیگر و بازی کردن با آنان تشویق کنند. والدین می‌توانند با انجام دادن بازی‌های گروهی و اشتراکی با فرزندشان پیش از شروع مدرسه، این روند را برای آنان راحت‌تر کنند. این کار، بازی‌های زیادی را هم به کودکان یاد می‌دهد و اعتمادبه‌نفس آنان در بازی‌ها را بیشتر می‌کند.

در کنار پیشرفت‌های تحصیلی، رفاه فردی کودک و جنبه‌های اجتماعی مدرسه هم اهمیت خاصی دارند. بازی‌های خانگی هدف‌مند با همکلاسی‌ها (مثل درست کردن پیتزا یا فعالیت‌های دیگر) یا رفتن به پیک‌نیک با نظارت والدین،‌ راه مناسبی برای شکل‌گیری دوستی عمیق‌تر و بهتر در بین کودکان هستند.

حفظ پیوند با خانه در طول روزهای اولیه مدرسه

چیزهایی که خانه و والدین را به یاد کودک می‌آورند،‌ اضطراب او را تسکین می‌دهند و در او انگیزه ایجاد می‌کنند. به همراه داشتن عکس اعضای خانواده یا اسباب‌بازی‌های کوچک (با هماهنگی مسئولان مدرسه)، راه‌های خوبی برای حفظ رابطه کودک با خانه در روزهای اولیه مدرسه هستند. والدین باید به کودک بگویند که در ساعات مدرسه به او فکر می‌کنند و اگر مشکلی پیش بیاید، سریعا خودشان را به مدرسه می‌رسانند.

چطور روزهای اول مدرسه را برای دانش‌آموزان ساده‌تر کنیم؟!

شاید باورتان نشود اما بیشتر افراد، مبتلا به تبخال تناسلی هستند! طبق آمار به‌دست آمده در این زمینه، از هر ۶ نفر۱ نفر دچار تبخال تناسلی است. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که تخمین‌زده می‌شود ۶۷ درصد از مردم جهان مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) یا همان ویروس هرپس سیمپلکس ۱ که یکی از مهم‌ترین ویروس‌های بیماری‌زای انسانی است، هستند. این ویروس می‌تواند باعث انواع عفونت‌ها، تبخال‌های دهانی و البته تبخال تناسلی بشود.

تبخال تناسلی، آنقدرها هم که فکر می‌کنید بد نیست

خبر خوب این است که این روزها درمان تبخال تناسلی امری ناممکن و محال نیست. اگرچه هنگام شیوع این بیماری احساس درد می‌کنید اما این نوع تبخال باعث صدمات جدی جسمی نمی‌شود و ممکن است سال‌ها بدون هیچ گونه اثرجانبی ادامه پیدا کند. حقیقت این است که بسیاری از افراد بدون اینکه حتی خود بدانند به این عارضه مبتلا هستند.

تشخیص و شیوع بیماری

تشخیص علائم این بیماری در ابتدای شیوع آن می‌تواند کمی سخت باشد. در واقع ممکن است اصلا هیچ نشانه خاصی وجود نداشته باشد. تنها، نشانه‌‌هایی غیر معمول شبیه به حالت‌هایسرماخوردگی، خارش، احساس سوزش، درد عضلات و دردهای عصبی.

مراحل اولیه و نهانی

بیماری ویروس هرپس می‌تواند به شکل خفته و یا غیر فعال در بدن شما وجود داشته باشد. اگر با انجام آزمایش خون مشخص شد که شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) و یا نوع۲ هستید و در بدن‌تان پادتن‌هایی موجود است، احتمالا در گذشته به این عفونت مبتلا شده‌اید و بدن‌تان به طور خودکار در حال تولید پادتن‌هایی برای مبارزه با این عفونت است. در این حالت، ویروس در اعصاب باقی می‌ماند و شیوع پیدا نمی‌کند مگر اینکه سیستم ایمنی بدن در مواجهه با استرس یا سایر عوامل بیماری‌زا دچار این عارضه شود.

عفونت طولانی مدت به معنای شیوع بیماری نیست

این یک قانون کلی است! اولین باری که دچار تبخال ناحیه تناسلی می‌شوید، بدترین و وخیم‌ترین حالت ممکن است. البته خوب است به خاطر داشته باشید بدن هر شخص و عملکرد سیستم ایمنی آن با سایر افراد متفاوت است. همیشه احتمال اینکه یک فرد دچار بروز این عارضه نشود وجود دارد و گاه ممکن است در بعضی اشخاص نشانه‌های این بیماری مزمن به دفعات دیده شود.

راه‌های انتقال ویروس

همانطور که پیش‌تر هم گفته شد، تماس با یک فرد حامل ویروس می‌تواند عامل انتقال و ابتلای به تبخال تناسلی باشد. چه از راه خون و یا سایر موارد، اگر شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) باشید ممکن است با دهان خود در حین یک مکالمه عادی و یا یک سرفه ناشی از سرماخوردگی و یا با سهیم شدن یک نوشیدنی معمولی ویروس را به فرد دیگری منتقل کنید. ویروس هرپس حتی می‌تواند از راه پوست هم انتقال پیدا کند. بدیهی است که رابطه زناشویی، یکی از اصلی‌ترین عوامل انتقال این ویروس است.

آنچه درباره تبخال تناسلی نمی‌دانستید!

حتما بارها و بارها درباره مزایای شیر مادر برای نوزاد شنیده‌اید. اما بد نیست بدانید که شیردهی به سلامت طولانی‌مدت خود مادر هم کمک می‌کند. براساس آخرین مطالعات منتشر شده در مجله مؤسسه قلب آمریکا، شیردهی به نوزاد می‌تواند شانس بروز حمله قلبی و سکته مغزی را در آینده در مادر کاهش دهد.

در مطالعات چینی هم مشخص شد که زنان شیرده، ۱۰ درصد کمتر از دیگر زنان به مشکلات قلبی یا سکته دچار می‌شوند. تاکنون مزایای کوتاه‌مدت شیردهی برای مادر که مربوط به سلامت قلب می‌شوند مانند کمک به کاهش وزن و کاهش کلسترول شناخته شده بود اما مزایای درازمدت آن برای سیستم قلبی-عروقی مشخص نبود. دانشگاه آکسفورد، دانشگاه پکن و آکادمی علوم پزشکی چین، با همکاری یکدیگر، مطالعه‌ای بر روی ۲۸۹ هزار و ۵۷۳ زن چینی با میانگین سنی ۵۱ سال انجام دادند. تقریبا اکثر این زنان، زمانی که مادر شدند به هیچ یک از بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا نبودند.

اما پس از ۸ سال بررسی، ۱۶ هزار و ۶۷۱ مورد به بیماری کرونری قلب که شامل حمله قلبی هم می‌شود و ۲۳ هزار و ۹۸۳ نفر به سکته مغزی دچار شدند. مادرانی که خودشان به نوزادشان شیر می‌دادند، نسبت به مادران دیگر، ۹ درصد کمتر با مشکلات قلبی و ۸ درصد کمتر با سکته مغزی روبه‌رو شدند. همچنین مادرانی که به مدت ۲ سال یا بیشتر به نوزادشان شیر دادند، ۱۸ درصد کمتر با خطر مشکلات قلبی و ۱۷ درصد کمتر با خطر سکته مغزی روبه‌رو شدند. محققان در این مطالعه، دیگر فاکتورهای بروز مشکلات قلبی-عروقی مانند سیگار، چاقی و دیابت را نیز مد نظر داشتند. یافته‌ها می‌تواند زنان را تشویق به شیردهی حتی برای منفعت خودشان کند. به توصیه سازمان بهداشت جهانی، بهتر است مادران نوزادانشان را به ویژه در شش ماه اول زندگی از شیر خود تغذیه کنند.

اگرچه اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر روز به روز از سوی مادران بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما لازم است که سیاست‌گذاران نیز متعهد شوند تا استراتژی‌هایی را در نظام سلامت و بهداشت پیاده کنند و با فرهنگ‌سازی در جامعه، محیط کار و حتی خانواده، افراد را به حمایت از زنان شیرده تشویق کنند.

شیردهی خطر سکته قلبی و مغزی را در مادران کاهش می‌دهد

اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، ۶۵ سال به بالا هستند. اما این امکان وجود دارد که آلزایمر در جوانی هم اتفاق بیفتد. حدود ۵ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر، علایم بیماری را در ۳۰، ۴۰ و ۵۰ سالگی نشان داده‌اند. به این موارد، آلزایمر زودرس گفته می‌شود. افرادی که به آلزایمر مبتلا هستند، معمولا مدت زمان زیادی را بدون تشخیص دقیق بیماری با آن گذرانده‌اند. به همین خاطر پزشکان در دوران میانسالی آن را آلزایمر تشخیص نمی‌دهند و تصور می‌کنند علایم آن، مانند فراموشی فقط ناشی از استرس است. آلزایمر زودرس می‌تواند ژنتیکی باشد. با این مقدمه، در ادامه مطلب بیشتر با باورهای نادرست درباره آلزایمر آشنا می شویم.

باور نادرست: علایم آلزایمر، بخشی از دوران سالمندی هستند

برخی از فراموشی‌ها مربوط به دوران سالمندی هستند. اما علایم آلزایمر مانند فراموشی‌ای که کارهای روزمره زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد بخشی از نشانه‌های سالمندی نیست. اینکه گاهی فراموش کنید که کلیدهایتان را کجا گذاشته‌اید طبیعی است. اما اینکه مسیر هر روزه‌تان را گم کنید یا به یاد نیاورید که در چه فصلی هستیم، مشکل جدی‌تری است. همانطور که فراموشکاری می‌تواند با افزایش سن بیشتر شود، آلزایمر نیز در مغز اثر تخریبی پیش‌رونده دارد. هرچه بیماری بدتر می‌شود، توان فکر کردن، خوردن، صحبت کردن و بیشتر را از فرد می‌گیرد. بنابراین اگر ذهنتان به تیزی گذشته نیست، به این معنا نیست که آلزایمر دارید.

باور نادرست: آلزایمر منجر به مرگ نمی‌شود

متأسفانه، آلزایمر، ششمین عامل مرگ و میر در آمریکا است. اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، فقط ۸ تا ۱۰ سال پس از تشخیص بیماری عمر می‌کنند. آن‌ها به تدریج فراموش می‌کنند چطور بیاشامند، بخورند و حتی ببلعند که همین امر منجر به نرسیدن مواد مغذی به بدنشان می‌شود. حتی ممکن است دچار مشکلات تنفسی شوند. باور نادرست: درمان‌هایی وجود دارند که از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کنند درحالیکه روش‌هایی برای پیشگیری از پیشرفت علایم آلزایمر وجود دارد، اما هیچ راه درمانی برای متوقف یا کند کردن روند بیماری وجود ندارد. پزشکان درباره مکمل‌های دارویی و رژیم‌های غذایی که ادعای درمان بیماری را دارند هشدار می‌دهند. هیچ مدرکی دال بر صحت این ادعاها وجود ندارد. فقط ۵ دارو از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان علایم آلزایمر تأیید شده است: دونپزیل(donepezil)، گالانتامین(galantamine)، ممانتین(memantine)،ریواستیگمین(rivastigmine) و تاکرین(tacrine). این داروها می‌توانند به افزایش حافظه، بهبود قدرت تکلم و بهبود برخی مشکلات رفتاری کمک کنند اما باز هم در همه افراد مؤثر نیستند.

باور نادرست: آلزایمر بر اثر قرار گرفتن در معرض آلومینویم، پرکرده نقره‌ای دندان، واکسن آنفلوانزا و آسپارتام رخ می‌دهد

شاید شنیده باشید که استفاده از قابلمه آلومینیومی، نوشیدن از قوطی کنسرو، مصرف شیرین‌کننده‌ مصنوعی آسپارتام، پر کردن دندان با مواد نقره‌ای و حتی تزریق واکسن آنفلوانزا باعث ابتلا به آلزایمر می‌شوند. اما هیچ دلیل علمی این ادعاها را ثابت نمی‌کند. دانشمندان درباره عامل اصلی بیماری آلزایمر مطمئن نیستند و معتقدند که به احتمال زیاد، فاکتورهای مختلفی از قبیل ژنتیک، محیط و سبک زندگی در بروز این بیماری دخیل هستند. اما همه پزشکان و متخصصان مطمئن هستند که رژیم غذایی سالم، ورزش، اجتماعی بودن و انجام کارهای چالش‌برانگیز برای مغز می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهند.

باورهای نادرست درباره آلزایمر/ به بهانه ۳۱ شهریور، روز جهانی آلزایمر

اگر شما هم با مشکلات خواب شبانه دست و پنجه نرم می‌کنید باید بدانید که تنها نیستید. تخمین زده می‌شود تقریبا ۳۹ درصد از بزرگسالان بریتانیایی با مشکلات خواب شبانه درگیر هستند و بسیاری از آن‌ها کمتر از ۷ ساعت در طول شب می‌خوابند. به‌طور ذاتی و طبیعی خواب، لازمه سلامتی است. بنابراین، بسیار مهم است تا جایی که می‌توانیم با استفاده از یک عادت سالم و درست، خوب و به اندازه بخوابیم. اگر نمی‌دانید از کجا و چطور شروع کنید، خوشبختانه، پروفسور ( Matthew Walker) یک متخصص عصب‌شناسی، توصیه‌های لازم در این زمینه را انجام داده‌است.

در ادامه با ۴ روش موثر برای خواب خوب و الگوهای صحیح رفتاری آشنا می‌شویم:

مدام ساعت‌تان را اسنوز نکنید

فرض کنید ساعت‌ خود را روی ۶:۳۰ دقیقه صبح تنظیم کرده‌اید و حالا ساعت ۶:۵۰ دقیقه است و شما مدام دکمه اسنوز (وقفه‌های کوتاه زنگ ساعت) ساعت‌تان را برای هر ۵ دقیقه فشار داده‌اید. اگرچه وسوسه برانگیز است اما انجامش ندهید. به وسیله اسنوز ساعت، با گذشت هر فاصله زمانی باعث آسیب مداوم به دستگاه قلب و عروقی خود می‌شوید و تکرار این کار، حداقل برای ۵ بار در هفته و در طول زندگی کاری‌ شما می‌تواند موجب صدمات بسیاری برای قلب و سیستم عصبی‌تان شود. پس بهتر است عادت کنیم تا با اولین زنگ از خواب بیدار شویم.

کافئین نخورید

بنا به گفتهپروفسور Matthew Walker، نقش اصلی در احساس خواب‌آلودگی و خوابیدن ما را ترکیبی شیمیایی به نام آدنوزین به عهده دارد. زمانی که میزان این ماده شیمیایی به بالاترین حد خود می‌رسد ( معمولا بعد از ۱۲ تا ۱۶ ساعت بیداری) ما به شدت احساس خواب‌آلودگی می‌کنیم. پروفسور  Matthew Walker اضافه می‌کند، شما می‌توانید با مصرف کافئین  احساس نیاز به خواب را از بین ببرید و تنها ظرف نیم ساعت پس از مصرف کافئین و به محض اثربخشی این ماده متوجه تاثیر به سزای آن در خواب بشوید. با توجه به عملکرد کبد و آنزیمی به نام سیتوکروم تاثیر مصرف کافئین ۵ تا ۷ ساعت بعد از استفاده هم باقی می‌ماند. نکته مهم اینکه: دفع کافئین برای افراد مسن سخت‌تر هم می‌شود. لازم است بدانید، این موضوع به معنای قطع کامل مصرف کافئین نیست، حتی نوشیدن یک فنجان چای و یا قهوه بدون کافئین هم حاوی یک سوم کافئین معمولی است. پس، از خوردن بیش از حد نوشیدنی‌های بدون کافئین به ویژه قبل از خواب دوری کنید.

زیاد چرت نزنید

شاید خوش‌شانس به نظر برسید اگر در طول یک روز کاری زمانی برای یک چرت کوتاه پیدا کنید. اگر‌چه این کار می‌تواند برای تمرکز و تمدد اعصاب گزینه مناسبی باشد اما نمی‌تواند باعث عملکرد بهتر مغز برای ‌ بازیابی اطلاعات، حافظه و تصمیم‌گیری درست شود. پس اگر شما هم دچار اختلالات خواب هستید از چرت‌زدن‌های در طول روز پرهیز کنید.

خواب را فدای ورزش نکنید

اگر شب گذشته خواب خوبی نداشته‌اید و یا دیر خوابیده‌اید، بهتر است ورزش کردنِ صبح خیلی زود را فراموش کنید. در این شرایط ورزش گزینه‌ای مناسب برای حفظ سلامتی‌تان نخواهد بود. تحقیقات نشان می‌دهد مراحل پایانی خواب صبح‌گاهی برای سلامت و عملکرد یکپارچه بدن و در نتیجه کارآیی بهتر آن در روز بعد بسیار ضروری و حائز اهمیت است. پس به صدای بدن‌تان گوش دهید اگر با بیداری زود هنگام احساس گیجی و بی‌حالی می‌کنید، ورزش نکنید و به جای آن کمی بیشتر بخوابید و استراحت کنید.

۴ توصیه کاربردی برای داشتن خواب بهتر/ صبح‌ها ساعت‌ خود را اسنوز نکنید!

نشستن طولانی‌مدت پشت میز، باعث ابتلا به دردهای موضعی در ناحیه کمر، پاها و عضلات میان‌تنه می‌شود. انجام این حرکت ورزشی برای تقویت عضلات پایین‌تنه و میان‌تنه، پیشگیری از ورم پا و ابتلا به واریس در کارمندان و افرادی که بیش از حد پشت میز می‌نشینند، بسیار مفید است.   روی صندلی بنشینید و کمرتان را کاملا به پشتی صندلی تکیه بدهید. پای راست خود را کاملا صاف کنید. به‌طوری که باسن و کف پا در یک خط قرار بگیرند. ۲ ثانیه در این حالت بمانید و ۱۵ مرتبه این حرکت را تکرار کنید. سپس، این نرمش را روی پای چپ هم انجام دهید.

یک حرکت ورزشی برای پشتِ میزنشین‌ها

بسیاری از ما حداقل یک بار از خودمان پرسیده‌ایم که «نشستن صحیح‌» موقع مطالعه و درس خواندن دارای چه ویژگی‌هایی است؟ حتی بعضی از ما بسیار تلاش کرده‌ایم تا حالت نشستن خودمان را تغییر بدهیم، اما در این کار موفق نشده‌ایم. محققان می‌گویند که تغییر حالت نشستن می‌تواند یکی از سخت‌ترین ترک عادت‌ها در زندگی انسان‌ها باشد. با این‌حال،‌ آنان تاکید می‌کنند که چنین تغییری واقعا لازم است و اصلاح عادت‌های مطالعه، کاری است که واقعا ارزش دارد.

نشستن صحیح و دانش‌آموزان

دکتر شارما (رادیولوژیست برجسته) می‌گوید: «دانش‌آموزان معمولا با پیامدهای پس از نشستن نادرست مواجه می‌شوند و از این پیامدها رنج می‌برند. آنان عمدتا موقع درس خواندن، حالت خمیده و قوزکرده به بدن خودشان می‌دهند، و تمرکزشان بر کتاب یا کامپیوتر جلوی روی‌شان، حواس آنان را از توجه به حالت نشستن پرت می‌کند». به‌گفته این متخصص،‌ درد در ناحیه کمر و گردن، از رایج‌ترین دردهایی است که بسیاری از دانش‌آموزان را آزار می‌دهد. دکتر شارما، نکات زیر را برای نشستن صحیح موقع مطالعه و درس خواندن توصیه می‌کند:

هنگام نگاه کردن به صفحه کتاب یا صفحه کامپیوتر، سر باید در موقعیت صاف و طبیعی قرار بگیرد، نه به سمت پایین یا به سمت بالا. تنفس عمیق موقع مطالعه نیز از کارهای مهمی است که معمولا فراموش می‌شود. وقتی پشت میز می‌نشینید، شانه‌ها باید ریلکس باشند و آرنج‌ها نیز روی دسته‌های صندلی قرار بگیرند. صفحه کتاب، ‌دفتر، جزوه یا حتی کامپیوتر برای مطالعه، باید در فاصله طبیعی با چشم‌ها قرار بگیرد. درواقع،‌ دانش‌آموز برای خواندن کلمات نباید به چشم‌ها یا گردن خودش فشار بیاورد. نشیمن‌گاه‌های مناسب: صندلی و میز دکتر وینود سوکها (جراح ارتوپد در بیمارستان Apollo) می‌گوید: «یک صندلی راحت و مجهز، صندلی‌ای است که فشار را از پشت کمر بگیرد و درنتیجه نشستن و درس خواندن را برای دانش‌آموزان راحت‌تر کند. پس والدین باید در انتخاب صندلی و میز مناسب برای مطالعه، کاملا با دقت عمل کنند». ویژگی‌های میز و صندلی مناسب به ترتیب زیر هستند:

صندلی باید شرایط کاملا راحتی برای کمر فراهم کند و قابل تنظیم نیز باشد.

دانش‌آموز برای نشستن روی صندلی نباید به سمت جلو خم شود. درواقع،‌ کمر دانش‌آموز باید انتهای صندلی را لمس کند. اگر نشستن به این حالت روی صندلی امکان‌پذیر نباشد، باید سراغ صندلی دیگری بروید.

ارتفاع صندلی باید قابل تنظیم باشد و پاها نیز به‌راحتی روی زمین قرار بگیرند. این شیوه نشستن، از خم شدن و قوز کردن جلوگیری می‌کند.

صندلی باید دسته‌های مناسبی برای استراحت آرنج‌ها داشته باشد، چون عضله‌های ساعد و آرنج موقع مطالعه به آرامش نیاز دارند.

میز

فضای زیر میز باید برای قرار گرفتن زانوها کاملا راحت باشد تا دانش‌آموز بتواند در فاصله‌ای نزدیک به میز بنشیند.  میز مطالعه باید بزرگ باشد تا همه وسایل مطالعه روی آن قرار بگیرند و دانش‌آموز بتواند به تمام وسایل مورد نیازش سریعا دسترسی پیدا کند. ارتفاع میز مطالعه باید طوری باشد که دانش‌آموز برای درس خواندن مجبور نشود به سمت عقب یا به سمت جلو خم شود. نور مناسب برای مطالعه بیشتر افراد شنیده‌اند که مطالعه در اتاق کم‌نور، اثرات مخربی برای دامنه بینایی دارد، اما هنوز هم این نکته را جدی نمی‌گیرند. دکتر راجا آناند (چشم‌پزشک) می‌گوید: «نور نامناسب در اتاق مطالعه می‌تواند تمرکز بر صفحه کتاب یا دفتر را بسیار سخت کند.

درس خواندن در این حالت، تعداد پلک زدن در هر دقیقه را کاهش می‌دهد و درنهایت چشم‌ها را خشک می‌کند. سردرد نیز از پیامدهای دیگر مطالعه در اتاق کم‌نور است». این چشم‌پزشک به دانش‌آموزان توصیه می‌کند که علاوه بر تنظین نور اتاق، ‌حتما از چراغ مطالعه برای درس خواندن استفاده کنند.

آشنایی با طرز نشستن صحیح برای دانش‌آموزان

با فرارسیدن فصل پاییز، بسیاری از کودکان و والدین خودشان را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کنند. با این‌حال، این دوره زمانی برای بعضی از کودکان که مبتلا به فوبیای مدرسه (School Phobia) یا مدرسه‌هراسی هستند، واقعا سخت و دردناک است. محققان می‌گویند که تقریبا ۵ درصد از کودکان دبستانی با این مشکل مواجه هستند و فوبیای مدرسه معمولا بین ۸ تا ۱۳ سالگی بروز پیدا می‌کند. طبق گزارش سازمان‌های معتبری مانند Phobics-Awareness، کودکان مبتلا به ADHD یا سندرم آسپرگر (Asperger’s syndrome) بیشتر مستعد ابتلا به این فوبیا هستند.

چرا بعضی از کودکان به مدرسه‌هراسی مبتلا می‌شوند؟ – تجربه آزار و اذیت توسط کودکان دیگر در گذشته. – تغییر محل زندگی یا تغییر مدرسه. – تجربه از دست دادن مادر یا پدر. – احساس محبوبیت نداشتن بین هم‌کلاسی‌ها و نداشتن دوست. – تجربه شکست‌های تحصیلی. – حساسیت خاص به صداهای بلند (زنگ مدرسه، زنگ هشدار و…)، جمعیت انبوه کودکان و سایر محرک‌های حسی‌ای که کودکان را می‌ترسانند. – مواجهه با مشکلات یا تهدیدهای مختلف در راه رفتن به مدرسه یا بازگشت از مدرسه. – مواجهه با تغییرات در ساختار زندگی یا خانه، مانند متولد شدن فرزند جدید در خانواده، ‌طلاق والدین یا بیماری والدین. براساس گزارش انجمن روان‌شناسی آمریکا، دلیل دیگری که می‌تواند کودکان را از رفتن به مدرسه بترساند، مواجهه با شیوه‌های انضباط‌بخشی خاصی است که در مدرسه رواج دارند، اما ذاتا تنبیهی هستند و به عزت نفس کودکان صدمه می‌زنند. متاسفانه، تجربه مدرسه می‌تواند برای بعضی از دانش‌آموزان واقعا تجربه ناخوشایندی باشد.

مبتلا شدن کودکان به مدرسه‌هراسی چه نشانه‌هایی دارد؟ – اظهار شکایت غیرعادی کودک از مشکلاتی مانند سردرد، دل‌درد یا خستگی. – اوقات‌تلخی کودک یا چسبیدن او به والدین، خصوصا صبح‌ها قبل از رفتن به مدرسه. – سخت خوابیدن و مواجهه با کابوس‌های شبانه. – ترس درباره ایمنی اعضای خانواده.حملات هراس(panic) در زمان رفتن به مدرسه.

والدین چطور می‌توانند به کودکان مبتلا به مدرسه‌هراسی کمک کنند؟ – اگرچه ترس کودک می‌تواند برای شما غیرمنطقی به نظر برسد، اما توجه داشته باشید که معمولا دلایل واقعی و مهمی وجود دارند که کودک را از مدرسه می‌ترسانند. پس حائز اهمیت است که با کودک صحبت کنید تا بتوانید به دیدگاه او نزدیک شوید و تجربه‌های جهان او را لمس کنید. – به‌محض شروع مشکل مدرسه‌هراسی،‌ با معلم‌ها و مسئولان مدرسه آشنا شوید و درباره این موضوع با آن‌ها صحبت کنید. شما باید محیط مدرسه را کاملا زیر نظر داشته باشید و زوایای مختلف آن را بشناسید. – کودک را نزد پزشک ببرید تا مطمئن شوید که علت پزشکی خاصی برای مشکلات او وجود نداشته باشید. – در روندهای مربوط به مدرسه کاملا مشارکت کنید. همراه با کودک به مدرسه بروید، او را از مدرسه به خانه بیاورید، در فعالیت‌های مربوط به مدرسه حضور داشته باشید و داوطلبانه در زندگی تحصیلی کودک نقش‌آفرینی کنید. – از مسئولان مدرسه کمک بخواهید.

برای مثال، ‌اگر فرزندتان در مدرسه شدیدا مضطرب می‌شود، مسئولان مدرسه می‌توانند به او در روند بازیابی آرامش کمک کنند. آگاهی داشتن معلم‌ها و مسئولان مدرسه درباره این مشکلات، واقعا پیامدهای منفی‌شان را کاهش می‌دهد. – سعی کنید که علت اصلی و زمینه‌ای اضطرابکودک را پیدا کنید. در صورت امکان، برای مقابله با این علت‌های اصلی برنامه‌ریزی کنید و با مشورت پزشک دست به اقدام بزنید.

فوبیای مدرسه یا مدرسه‌هراسی چیست؟/ چرا برخی کودکان از مدرسه می‌ترسند؟

گوشت چرخ‌کرده شرایط بسیار خاصی دارد زیرا بافت گوشت و سلول‌های موجود در آن کاملا خرد و له شده و آنزیم‌های داخل آنها آزاد می‌شوند. از طرفی سطح گوشت به دلیل خرد شدن افزایش پیدا می‌کند و پتانسیل اکسیداسیون و احیاء آن تغییر می‌کند، دستکاری روی گوشت چرخ‌‌کرده زیاد است و دمای آن هنگام ریختن در چرخ‌گوشت بالا می‌رود. همه این عوامل باعث می‌شود متخصصان بهداشت مواد غذایی نسبت به گوشت چرخ‌کرده محتاط و سختگیر باشند، بنابراین توصیه می‌شود گوشت چرخ کرده را خیلی سریع استفاده کنید، به‌طوری که حتی به مرحله فریزر نرسد، اما اگر شرایط به شکلی است که فردی مجبور باشد گوشت چرخ‌کرده را در فریزر بگذارد باید مقدار مصرفش را به شکل هفتگی تهیه و طی مدت بسیار کوتاهی آن را مصرف کند. بسیاری از افراد برای پیشگیری از فساد گوشت‌های چرخ‌کرده و نگهداری طولانی‌تر آن، پیاز را رنده کرده و به گوشت اضافه می‌کنند. این‌کار در حفظ و نگهداری گوشت‌های چرخ کرده برای زمان طولانی‌تر تاثیر چندانی ندارد. مساله دیگر در مورد گوشت‌های چرخ کرده فریزر شده مرحله یخ‌زدایی یا دیفراست آنهاست.

بسیاری از افراد گوشت را بعد از خارج کردن از فریزر در دمای محیط قرار می‌دهند تا یخش باز شود. این کار به شدت نادرست است زیرا کم شدن ناگهانی دما و قرار دادن گوشت در دمای محیط زمینه را برای رشد میکروب‌ها روی گوشت فراهم کرده و به‌تدریج گوشت را وارد مرحله فساد می‌کند. در نتیجه با مصرف این گوشت سلامت افراد به خطر خواهد افتاد. شاید مصرف غذاهای آلوده به میکروب‌ها طی چند بار مشکلی ایجاد نکند اما ادامه این روند به‌تدریج‌ بدن را دچار مشکلات متعددی خواهد کرد. یادتان باشد انجماد و فریز کردن یک ماده غذایی باید سریع و یخ‌زدایی و خروج از انجماد آن باید آهسته باشد تا سلامت آن ماده غذایی به خطر نیفتد.

برای این‌ کار می‌توانید گوشت را پس از خارج کردن از فریزر در یخچال قرار دهید تا کاهش دما به صورت تدریجی و صحیح انجام شده و گوشت کم کم از حالت انجماد خارج شود. قرار دادن ماده غذایی منجمد به‌خصوص انواع گوشت‌ها در آب جوش باعث ترکیدن سلول‌ها و خارج شدن خون‌آبه از آنها می‌شود. این کار به کیفیت غذا و ارزش تغذیه‌ای آن به‌شدت آسیب می‌زند.

گوشت چرخ‌کرده را فریز نکنید!

یکی از بررسی‌های جامع در سال ۲۰۱۳ نشان داده است که ۶۶ درصد از زوج‌ها معتقدند بعد از ازدواج دچار افزایش وزن شده‌اند. با توجه به همین رابطه مهم، از متخصصان درخواست کرده‌ایم که راه‌های سالم برای کاهش وزن زوج‌ها در کنار هم را به ما ارائه بدهند. مطرح کردن موضوع وزن و خصوصا افزایش وزن، یکی از موضوعات تابوشده در زندگی مشترک است و بحث کردن درباره آن باعث ناراحتی طرفین می‌شود. به همین دلیل، مطرح کردن موضوع کاهش وزن اشتراکی و قانع کردن همسر بدون ایجاد دلخوری معمولا سخت‌ترین مرحله کار است.

دکتر هیلدا برک (روان‌درمانگر و مشاور) می‌گوید: «اظهار هر نظری درباره وزن همسر یا ارائه توصیه‌های سودمند درباره این موضوع به او، این‌ تصور را برای او به‌وجود می‌آورد که شما همسرتان را همان‌طور که هست، نمی‌پذیرید. حتی ممکن است این تصور بدتر هم در ذهن همسرتان شکل بگیرد که هیچ جذابیتی برای شما ندارد و درنتیجه شما هم می‌خواهید او را تغییر بدهید تا جذاب‌تر شود. بنابراین، وقتی که می‌خواهید همسرتان را به کاهش وزن ترغیب کنید، کاملا باید با احتیاط پیش بروید».

به گفته دکتر برک، اگر فکر می‌کنید که همسرتان به کاهش وزن نیاز دارد، برای او مثال بزنید و با مثال شروع کنید. این تاکتیک مثبت، اعتمادبه‌نفس همسرتان را خدشه‌دار نمی‌کند و رابطه مشترک شما را در معرض خطر قرار نمی‌دهد. پس می‌توانید بگویید: «اگر هر دوی ما تغذیه سالمی داشته باشیم و به‌طور منظم ورزش کنیم، ذهن قوی‌تر و بدن آماده‌تری خواهیم داشت و سلامتی عمومی خودمان را هم ارتقا خواهیم داد». توجه داشته باشید که تلاش‌های شما برای ارتقای سلامتی و کاهش وزن خودتان، باید بدون آسیب‌رسانی به زندگی مشترک‌تان شروع شود.

درواقع، نباید وضعیت طوری پیش برود که درنهایت شما مسئول ناراحتی‌ها و اتفاقات ناخوشایند باشید. ورزش کردن با همدیگر از بُعد نظری، ورزش کردن با همدیگر باید راحت و سرگرم‌کننده باشد. با این‌حال، در عمل همه چیز فرق می‌کند و ممکن است شرایط سختی برای شما ایجاد شود. توانایی‌ها و قوای انسان‌ها با همدیگر برابر نیست و همین تفاوت‌های اساسی می‌توانند باعث اختلاف نظر و حتی سرخوردگی شوند. جکی جکسون (مربی بدن‌سازی) می‌گوید: «مهم‌ترین توصیه من برای زوج‌هایی که با سطح آمادگی متفاوت می‌خواهند با همدیگر ورزش کنند، تمرکز بر تمرین‌هایی است که مقاومت درمقابل وزن بدن را افزایش می‌دهند. دویدن‌های سرعتی کوتاه و کار با وزنه‌های سبُک واقعا می‌توانند موثر باشد.

البته زمان در نظر گرفته‌شده برای این فعالیت‌ها باید کوتاه باشند تا به هیچ کدام از طرفین فشار وارد نشود». او می‌گوید: «زوج‌هایی که ظرفیت رقابت با همدیگر را دارند، می‌توانند در پارک‌های مناسب یا محیط‌های مخصوص این کار، مسابقه‌های دوندگی برای خودشان طراحی کنند. این کار، زوج‌ها را به فعالیت بیشتر و رقابت وادار می‌کند». علاوه بر این‌ها، فعالیت‌های انتخابی مشترک باید مورد علاقه هر دو طرف باشند و درنهایت تعادل مناسب و رضایت‌بخشی بین فعالیت‌های انتخاب‌شده شکل بگیرد. تغذیه سالم اصول اساسی یک رژیم غذایی سالم با هدف کاهش وزن، برای زنان و مردان مشترک است. فقط اندازه و حجم غذاهای مصرفی بین آنان تفاوت دارد.

بنابراین، زوج‌ها می‌توانند از غذاهای مشابهی برای کاهش وزن استفاده کنند. دکتر لیلی سوتر (متخصص تغذیه و کاهش وزن) می‌گوید: «برای کاهش چربی بدن و حفظ توده‌های عضلانی بدون چربی، زوج‌ها باید رژیم غذایی مشخصی را انتخاب کنند که قند خون‌شان را متعادل نگه دارد. اضافه کردن پروتئین‌های باکیفیت (ماهی،‌ گوشت بدون چربی، تخم‌مرغ، مغزها و دانه‌های خام) به وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها، گرسنگی را به خوبی برطرف می‌سازد و قند خون را هم متعادل می‌کند. چربی‌های سالم مانند ماهی‌های چرب و روغن زیتون نیز باید در این رژیم غذایی وجود داشته باشند. سبزی‌ها و میوه‌ها نیز به‌مقدار زیادی در این رژیم غذایی مورد استفاده قرار بگیرند».

چطور بعد از ازدواج چاق نشویم؟!