مکانیسم اثر دیفنوکسیلات

دیفنوکسیلات احتمالاً به صورت موضعی و مرکزی باعث مهار حرکات دودی روده می شود. آتروپین که عمدتاً به دلیل جلوگیری از سوءاستفاده دارویی به این فرآورده اضافه می شود، دارای خاصیت ضد موسکارینی می باشد.

فارماكوكينتيك

متابولیسم دیفنوکسیلات کبدی است و متابولیت اصلی دارو نیز اثری مشابه خود دارو دارد. نیمه عمر دیفنوکسیلات ۲.۵ ساعت و نیمه عمر متابولیت آن در حدود ۱۲ ساعت است. زمان لازم برای شروع اثر یک ساعت و مدت اثر آن ۴-۳ ساعت می باشد. دفع دارو از طریق مدفوع و کلیه است.

موارد منع مصرف دیفنوکسیلات

در اسهال شدید ناشی از کولیت اولسراتیو یا ناشی از کولیت پسودو ممبران نباید مصرف شود.

هشدارها

۱. کودکان و بیماران سالخورده، به ضعف تنفسی ناشی از دیفنوکسیلات حساس تر هستند.
۲. در افراد مبتلا به دهیدراتاسیون و مبتلا به اسهال ناشی از میکروارگانیسم ها با احتیاط فراوان مصرف شود.

عوارض جانبی دیفنوکسیلات

عوارض آن معمولاً کم و شامل تاری دید، مشکل در دفع ادرار، خشکی پوست و دهان یا تب می باشد.

تداخل دارويي دیفنوکسیلات

مصرف همزمان دیفنوکسیلات با سایر داروهای اعتیادآور و مضعف CNS خطر اعتیاد را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای پائین آورنده فشارخون با اثر تضعیف CNS می تواند اثر مضعف CNS دیفنوکسیلات را افزایش دهد. اثر ضدموسکارینی آمانتادین، هالوپریدول، فنوتیازین ها و پروکائین آمید ممکن است اثرات آتروپین موجود در این فرآورده را افزایش دهد. مصرف همزمان با داروهای مهارکننده مونوآمینواکسیداز (MAO) ممکن است منجر به بروز ناگهانی بحران پرفشاری خون شود.

نکات قابل توصیه

۱. در صورت بروز تحریک معده همراه غذا مصرف شود.
۲. در صورت مصرف طولانی مدت، احتمال وابستگی به دارو وجود دارد. مصرف طولانی مدت این دارو، فقط در صورت بهبود علایم بالینی بیماری و زیر نظر پزشک باید صورت گیرد.
۳. به دلیل بروز خواب آلودگی یا سرگیجه از انجام کارهایی که نیازمند دقت هستند از جمله رانندگی، خودداری شود.

اشکال دارویی دیفنوکسیلات
Tablet: Diphenoxylate HCL ۲.۵ mg + Atropine Sulfate ۰.۰۲۵ mg